İyi anlar hep uzaktan bakar ama kötü gün kapıda bekler, pusuda bekler, gün geldiğinde herkesten önce çelmeyi takar kaderinin o güzel, narin ayaklarına. Yere düşürdüğünde ise durmaz asla, basar tekmeyi ve kaçar. Kovalayacak hâl bile bırakmaz kötü gün...