Dennis
@Dnz_S
94 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Kimi zaman yöneticileri filmlerde gördüğümüz sömürge yöneticilerinden farksız buluyorum. Hepsi tüm düşgüçlerini, bizi izinsiz bıraktıracak bir bahane bulmak ya da günlerimizi çekilmez kılacak yeni bir eziyet yöntemi keşfetmek için çalıştırıyorlar.
Bana kalırsa o kutsal coşkular çağı çoktan geçti. Kahramanlarını tüketmiş bir çağda yaşıyoruz biz.
Çok az bilgiyle körsündür; çok fazla bilgiyle körleşirsin.
Okur Takip Önerileri
En çok, insanların izlemediğini düşündüğümüzde kendimiz gibi davranırız
Sonuçta ilk taşı ben attım. Karşılığında bir kaya geldiğinde bundan şikâyet edemem.
İstemediğim şeyleri yapıp, istediklerimi yapamadığım bir hayatın içinde akıntıya kapılmış sürükleniyordum.
...bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak diyorlar, iki ay sonra herşey eskisi gibi devam ediyor.
Açıkçası bana bu hayattan beklentin ne diye sorsalar, cevap veremezdim.
Hiç geçmeyen bir can sıkıntısı-daha doğrusu iç sıkıntısı ve huzursuzluk- artık hayatın normal akışı sayılıyordu.
Bir şeyin değerli olması için çok pahalı olması, ışıklar saçması gerekmiyor. En zoru, basitliğin içindeki güzelliğe erişebilmek.
Başkaları gibi olup kabul görmekle kimseye benzememek seçenekleri arasında sıkışıp kalmıştım.
Belki de insanları baskı altına almak isteyen, gırtlaklarını sıkıp nefessiz bırakmak isteyen yabancı düşmanlar değil de devletin kendisidir.
Tacizin her türlüsü suçtur
O, bahçesindeki çiçekleri sulayan yan komşuydu. O, asansörde gülümseyen yabancıydı. O, caddede küçük bir çocuğun elinden tutup karşıya geçmesine yardım eden adamdı. Göremiyor musunuz? diye bağırmak istedi. Farkında değil misiniz?
Allah da ağalardan yana. Bize gitmek düşüyor, başka yol yok; çünkü bizi düşünen kimse kalmadı bu dünyada..
Bu toprak ölünce gözümüzü doyurur bizim, diriyken de anamızı beller bu toprak. Başkalarını diriyken doyurur, bizi de ölüyken bu toprak.