Öykü Deniz Üstündağ
@Dnzoyku
44 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Zaman zaman ellerimle gözlerimi yokluyordum. Daha dikkatliydim yürürken çünkü artık gözlerin sağlam kökleri olmadığını biliyordum.
Sayfa 51Kitabı okudu
Bahçe çiftlerine bağlı köpekler fark etti beni ve zincirlerini zorlayarak hep birden deli gibi havlamaya başladılar. Aralarından birinin her an zincirlerinden kurtulup saldıracağından korkarak yolun ortasında öylece hareketsiz kalmıştım.
Annemle babamın yanımda olmadıkları ve artık olamayacakları düşüncesi işte o anda balyoz gibi indi beynime. Olduğum yere çökerek anneme, babama hatta yaşlı dadıma seslenip onları çağırarak ağlamaya başladım.
Sayfa 25Kitabı okudu
Ortalık tamamen sessizliğe gömülmüştü. Annem babamla bir gün buluşacağıma inanıyordum çünkü ne kadar uzakta olurlarsa olsunlar başıma gelenlerden mutlaka haberdar olmalıydılar. Neticede onların çocuğu değil miydim ben? Tehlikeli zamanlarda çocuklarının yanında olmayacaklar da anne baba olmanın ne anlamı vardı ki?
Yakınlarda bir yerde olabileceklerini düşünerek seslendim onlara. Kimse cevap vermedi.
Çok küçüktüm, çok açtım ve çok üşümüştüm. Ne yapacağım ya da nereye gideceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Annemlerden de hâlâ ses seda yoktu.
Sayfa 24Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Kimim ben?"
"Benden başka herkes."
Sayfa 18Kitabı okudu
Kimin kim olduğuna önem veren bu dünyanın kimseye önem vermemesi uzerine düşünmeye başladığımız anda her şeyin altüst olacağını bildiğimizden olsa gerek, hiçbirimiz gerçekten kim olduğumuzun peşine düşmüyoruz. Sadece hayalî bir tanrının kulu olduğunu sanmak yetiyor insana.
Peki o Tanrı kim?
Sayfa 17Kitabı okudu
Ama Devran ölecek. Onu sen öldüreceksin. Ve ölenlerin de öldürülenlerin de aslında hiçbir zaman ölmediğini kendi gözlerinle göreceksin.
Sayfa 16Kitabı okudu
Ben doğumu ve ölümü düşünüyorum, onlar hayatta kalmanın yolunu. Benim aklımda olanlar ve olmayanlar, onların aklında olacaklar ve olmamışlar. Ben hep şimdiki zamandayım, onlar hep gelecek zamanda.
Sayfa 9Kitabı okudu
Zaza'ya
Gözlerim yaşlı bu akşam, siz olduğunuz için mi yoksa ben yaşıyorum diye mi? Bu öyküyü size ithaf etmem gerekiyordu: Ama biliyorum, artık hiçbir yerde değilsiniz, sizinle bu edebî kurgu aracılığıyla konuşuyorum. Üstelik gerçek anlamıyla sizin hikâyeniz değil bu, sadece bizden esinlenen bir hikâye. Siz Andrée değilsiniz, ben de kendi adıma konuşan Sylvie değilim.
Duygularına ve vicdanına göre davranma hakkına sahip olmak için annesine karşı verdiği mücadele; bütün zaferleri pişmanlık duygusuyla zehirlemişti.
Sayfa 110Kitabı okudu
Zavallı Andrée! Herkes onun ahirette mutlu olmasını istiyor. Oysa o bu dünyada birazcık mutlu olmayı öyle arzuluyor ki!
Sayfa 109Kitabı okudu