"Sanmışken iyice yaklaştığımı ebedi hakikatin aynasına
Kendi özüm, gökyüzünün parlaklığında ve berraklığında tadını çıkarırken,
Atarken üzerinden faniliğin giysisini;
Ben meleklerin hepsinden üstün, özgür gücümün
Doğanın damarlarında gezmeye başladığını sanarak
Ve yaratarak, tanrılara yaşamlardan haz alarak
Bile bile haddimi aştım, nasıl da ödüyorum bedelini!
Yıldırım gibi bir söz aldı savurdu beni.