Ben gülden söz ettikçe bülbülü bir türlü unutamam. Gerçi güle âşık olmadığını bilirim. Fakat zavallı kuşun sevdalı hallerine bakılırsa o ufacık gönlünde ne büyük bir aşkın izi hissedilir.
Kader, farkına bile varmadan, kayıtsızca üzerinde dolaşana veriyor en güzel atları. Oysa at sevgisiyle kalbi tutuşup yanan birine yayan yürümek düşüyor..
Bu dünyada hiçbir şey sürekli değildir. Bu nedenle de sevinç, ikinci dakikada birincidekinden farklıdır, üçüncüde bir derece daha zayıflar ve sonra tamamen yok olur.
Karanlıkta ışığın parlıyor.
Bilmiyorum, nereden geliyor.
Çok yakındaymış gibi görünüyor,
Oysa o kadar uzak ki.
Adını bile bilmiyorum,
Ama ne olursan ol;
Parla, parla küçük yıldız!