Ne tuhaf bir dünya. Kimsenin işine karışmıyorum. Kimseyi incitmiyorum ve her an kendimleyim, böyle olunca herkes beni kurcalıyor...
Sabahattin Ali
Hiçbir acı baki değildir. Üflersin geçer. Bazılarına biraz daha çok üflemen gerekir, hepsi bu.
Sabahattin Ali
Çayı,
Kitapları,
Eylül'ü
Maviyi
Denizi;
Seviyorum...
Ve tüm adaletsiz insanlardan eşit derecede uzak duruyorum.
#Sabahattinali
Okur Takip Önerileri
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken...
Yaşam denen ayaza üşüdüm...
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne “GÜNEŞ" olabildim,
Ne “Çocuk" kalabildim.
Özdemir Asaf
Acıyan bir yerlerim olup olmadığını anlamak ister gibi yokluyorum içimi. Hiçbir sızı yok. Geçmişin ağırlığı yok üstümde. Yolunca yordamınca unutmuşum unutulması gerekenleri!
Şunu öğrendim ki balıkların çoğu yaşlanınca ömürlerini boşuna geçirdiklerini söyleyip yakınırlar. Sürekli sızlanıp herkesten şikayet ederler. Ben bilmek istiyorum, hayat gerçekten bir avuç yerde durmadan dönüp durmak, sonra da yaşlanıp ölüp gitmek mi yoksa bu dünyada başka türlü yaşamak da mümkün mü?
İnsan bir şeyi tam anlamıyla görebilmek için yüreğiyle bakmalıdır. Gözler sadece herkesin gördüğünü görür. Gerçekten özü görmek istiyorsanız, kalbinizle bakmalı ve hissetmelisiniz.
Etrafımız yalancı yüzlerle dolu, siz mutsuzken aslında içten içe mutlu olan, sizin başarınızla mutsuz olan, kendini yiyen insanlar… Kimin gerçekten dost, kimin ikiyüzlü olduğunu anlamamız ise epey bir zamanımız alır. Gerçek dostlar siz üzgünken üzüntünüze ortak olur, en mutlu anı olsa bile sizinle kederlenir ve kendisi mutsuzken sırf siz mutlu oldunuz diye neşelenir. Umarım hepimizin etrafı böyle insanlarla dolar.
Hani hep derler ya seni deliler gibi seviyorum diye. Deli olmak aklın yerinde olmamasıdır, kontrolsüzlüktür, ehliyetsizliktir… Halbuki insan sevdiğini gayet aklı başında sevmelidir. Bilerek, farkında olarak ve tadını çıkararak...
Dünyaya geldik ve bir hiçliğin ortasında bulduk kendimizi. Evet, büyüdük, çalıştık, eğlendik, nadir de olsa mutlu olduk ama yaşadıklarımızın hepsi bir hiç olacak. Ve bir hiçliğin içerisinde yaşadığımızı bilmek, insan ruhuna vurulmuş en büyük darbedir.
Çevremdeki her şeyin sıradanlaşmaya başladığını fark ettiğimde büyüdüğümü anladım...
"...Bir şiir dizesi gibi, dikkatli bakıldığında daha iyi anlaşılan…
Bazı insanlar ne yaparlarsa yapsınlar çirkinleşemezler çünkü.
Şey gibi..
Kelebek…"
Ali Lidar
Beklerken bir kaç saat geçti. Yanımdan üç beş otobüs, beş on kedi, yirmi otuz insan geçti. Parkın üzerinden siyahın bir sürü tonu geçti. Sıkılıp eve döndüm, kumandaya gitti elim, ekrandan peş peşe programlar geçti. Önümden elinde çay bardağıyla annem geçti. Uzaktan trenler geçti. İçimden kısık sesle söylenen şarkılar geçti. Hatta bir ara içim geçti. Beklerken bir sürü şey geçti, zaman bir türlü geçmedi.
Ali Lidar