Eda
@Edaaaa__
İnsan sustuğu yerden yenilmez her zaman.
Çocuk Gelişimi - Okul Öncesi Öğretmenliği
TÜ
197 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum, ben Van Gogh'un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız, beni tanımalısınız ki benden bahsedin.
Sayfa 316 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
72 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Yeryüzünün kendisi de şarkı söyluyordu
Sayfa 61Kitabı okudu
Tanrı, kendisine inananların hep yanındadır.
Sayfa 11Kitabı okudu
Hayatımız, bizi bir araya getiren ya da ayıran dış olaylardan daha derin bir akışa sahiptir ; hayatın derin büyüsü sadece duygularla ulaşılabilir, biz onu yönettiğimizde inansak da duyulara ya da kadere hükmedemeyiz.
Meryem Ana'nın yüzü çok hoştu, öyle Tanrı'nın Annesi gibi değil de, hafif acı veren düşüncelerin, kayıtsızlığın gülümseyen zarafetini gölgelediği hayalperest ve mutlu bir bakire gibiydi.
Sayfa 3Kitabı okudu
Geceye şarkı bırak
Farklı limanlarda
İçimizde sancıyla
Bekledik yenilmeyi
Direnmedik, direnmedik
Perdenin Ardındakiler - Farklı Limanlarda
Eda tekrar paylaştı.
'Bir erkeğin merhametini sevin. Yakışıklılık geçer gider. Para, mal Mülk tükenir ama merhamet kalıcıdır. Ve bir erkeğe en çok merhamet yakışır' demiş Tomris Uyar.
Sonra Eklemiş:
Merhameti küçümsemeyin.
En kalıcı ve en büyük duygu budur.
Eda tekrar paylaştı.
Biri diğerine benzemeyen onca insan hayatın içinde sürekli birbirlerine değerek, dokunarak yaşıyor, bazen dümeni kilitlenmiş gemiler gibi çarpışıyor, bazen dağ suları gibi çağıldayarak birbirlerinin içine akıyor, birbirlerine karışıyorlar.
Eda tekrar paylaştı.
Eğer duygularımız da parmaklarımız gibi dokunduğu yerde iz bıraksaydı, onların her birinde de diğerlerininkine benzemeyen çizgiler, kıvrımlar, helezonlar görürdük herhalde, herkesi duygu izlerinden tanıyabilirdik.
Belli ki birbirimize benzememizi istemiyor tanrı.
Her birimizin hayata başka bir biçimde değmemizi istiyor.
Başka izler bırakmamızı...