Neden bu kadar çok kitap okuyorsun?
- İnsan sevmiyorum ben. Gerçek insanları sevmiyorum. Fazla sıkıcılar. O yüzden kitaplarda bulduğum ve gerçek olmadıklarını bildiğim insanlar ruhumu dinlendiriyor..
Kahve molalarım esnasında düşüncelere daldığım beni inceden ve derinden etkileyen öyküler uzun sürmeden bitti. İlerde tekrar gözden geçireceğim altı çizili cümlelerim var. Okumanızı tavsiye ederim mutlak bir öykünün içinde bir çok cümle sizinde yüreğinize dokunacaktır.
"Bu aralar yine eskisi gibi kızmalar başladı içimde, herkesi yok ediyorum, herkesi silmek istiyorum rehberimden.. Telefon çalmasın, mesajlar iletilmesin bana. Hiç bir insana hiç bir cümlem yok ya da çok ama asice sadece. Dünyayı bu hale getiren benim, kimsenin suçu yok. Çöpler bana ait, dönüşümü olan kağıtlar, karalamalar, eksikler, yokluklar bana ait. Çok kalabalık içim, avaz avaz yüksek seslerle dolu. Sanırım kimsesiz olmak ağır ama kalabalık ise ürkütücü. Korkuyorum yani herşeyden her sesten her sessizlikten. Üzerine gitmek istediğim kendimden.. "