Klinik yaşantılarımda her şeye sahip oldukları halde kendisini kof hisseden insanlar tanıdım. Çünkü hayatlarında bir tek şeye odaklanmışlardı: biçimsel başarı. Başarı insanın kendi hayatını yaratabilmesidir, standartları ne olursa olsun. Biçimsel başarıya odaklanmanın bedeli ise başarının kölesi olmaktır.
Sayfa 93Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Dolayısıyla, konuşmalar ilerledikçe, diğerleri kendilerine göre üstte mi altta mı değerlendirmelerinin yapılmakta olduğunu anlayabilmiştim. Eşitleri yoktu, sadece alttakiler ve üsttekiler şeklinde bir değerlendirmeydi bu.
Sayfa 55Kitabı okudu
İnsanın belirli bir referans çerçevesinde tutarlı bir kimlik geliştirebilmesi, iç sesiyle uyumlu seçimler yapabilme oranına önemli ölçüde bağlıdır. Bir başka deyişle, seçimlerini ne oranda özerk yapabildiğine. Özerklik, bir insanın seçimlerini dış etkenlerden ve şartlanmalardan bağımsız bir şekilde ve iç sesi doğrultusunda yapabiliyor olma özgürlüğüdür.
Sayfa 24Kitabı okudu
104 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Bugüne baktığımda gördüğüm en çarpıcı şey, giderek artmakta olan zaman ve mekan sıkışmasının insanlar üzerindeki etkileri. Çoğunluğu kentlerde yaşayan insanların coğrafyaları yok gibi, dört duvar dışına çıktıklarında da iç mekandaymış gibi yaşıyorlar, sıkışık. Zaman akmıyor, dişli çark gibi birbirinden kopuk dilimler halinde yaşanıyor ve insanlar bunun farkında değil. Yetişme, yetiştirme, bitirme, başlama kaygısı yaşanıyor, sürekli 'bir şey yapmak' zorundalar. Üst-sistemler tarafından savrulup sürüklenirken kendini taşımakta zorlanan insanların sayısı giderek artmakta ve bazılarının kumandası gerçekten kendilerinde değil. Kent merkezi nüfusunda proje çocuklar yetiştiriliyor ve bu projeler yarıştırılıyor.
Sayfa 20Kitabı okudu
