Elif
@Elifdiyebiiri
Sosyoloji
25 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kalbim vardı. Ama aynı zamanda yoktu.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Sanki ne kadar kırgın olduğumu idrak etmek için kendime biraz izin verirsem, acı beni bütünüyle yutabilirmiş gibi hissediyorum.
Sayfa 12Kitabı okudu
Hayatının, kendi yaratacağı yerde onun başına gelen bir şey olduğunu hissediyor git gide.
Sayfa 824Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gelgelelim sıklıkla yaşadığını değil, sadece var olduğunu hissediyor; kendisi günleri geçirmiyor da günler onun üstünden geçiyor.
Sayfa 757Kitabı okudu
Endişeliydi çünkü hayatta olmak endişelenmek demekti.
Sayfa 600Kitabı okudu
O kadar yalnız ki bazen bir tomar kirli çamaşır gibi göğsüne çöküyor yalnızlığı.
Sayfa 371Kitabı okudu
"Ayna sevmem."
Ama aslında kendisiyle yüzleşmeyi istemiyor; kendi bedenini görmek, kendi gözleriyle bakışmaktan kaçınıyor.
Sayfa 359Kitabı okudu
Birtakım şeyler kırılır, bazen kırılanlar onarılır, fakat çoğu durumda fark edersin ki kırılan ne olursa olsun hayat o kaybı telafi etmek için yeniden şekillenir, bazen de muhteşem olur bu şekilleniş.
Sayfa 169Kitabı okudu
"Işığın kıymetini bilmek için karanlığa da ihtiyaç duyulur."
Sayfa 90Kitabı okudu
Dünya, insan aramaya istekli olduğunda, küçük sihirlerle dolu bir yerdi.
Sayfa 14Kitabı okudu
Hayat, sadece uğruna yaşamaya değecek sebebi olanlar için devam ediyor. Diğerlerimiz hep aynı noktada takılı kaldık.
Sayfa 204Kitabı okudu
Ahşaptan bir şeyler oyuyorum çünkü çaba sarf edilerek yapılanlar, sadece dileyerek yapılanlardan daha gerçek şeylerdir.
Sayfa 116Kitabı okudu
Aşkı tatmak, ellerinden kayıp gitse ve umduğun gibi meyve vermese bile çok güzel. Aşktan, gerçek aşktan pişmanlık duyduğunu söyleyenler kalbi kırık yalancılardır sadece.
Sayfa 130Kitabı okudu
Kendim için bile yaşamak istemiyorken, neden başka birileri için yaşayacaktım?
Sayfa 94Kitabı okudu
Benim için en kötü olan da yaşamın alışkanlıklarının bizi belirli bir kalıba sokması, duygumuzun günden güne özgürlüğünü kaybetmesi, zamanın tekdüze, tutkusuz akışına boyun eğmesiydi.
Sayfa 64Kitabı okudu