Nazlı Uzun
@Elnazuz
Ve takıntılar insanı yürümekten alıkoymamalıdır.
H. N. Atsız
Lisans
İstanbul
Adana
362 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bununla ödüllendirildik ama bununla da sınanmışızdır. Çünkü bugünün olaylarını anlamak için bakılacak en uygun yer dündür ama yarını anlamak için de bugüne bakmak gerekir. Çünkü bugün de yarının dünüdür. Dün gibi yarın da bize kendisini sürekli fısıldar. Hepsi tekrarlar kendini. Sezenler için bugünde yarının haberi vardır. Öyleyse bu 309 yıllık uykuyu sadece kendi adımıza yorumlarsak eksik kalmaz. Mı ?
Sayfa 575 - timaşKitabı okudu
Yaşamak her şeye rağmen bir iz bırakmaktır yeryüzünde. Ben de yaşadım, sizin kadar!
Sayfa 26Kitabı okudu
Ne gelir elimizden insan olmaktan başka..
Sayfa 36Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hoş, hepimiz öyleydik, aykırı parçaların birliğiydi evimiz.
Sayfa 64Kitabı okudu
Gerçekten güzelleşiyorsa iyi;
ben güzelliğini görmeye başladıysam o da iyi;
güzelliği yakıştırmaya başladıysam,
bu yazının zaferidir, o belki daha da iyi.
Sayfa 68Kitabı okudu
"Ama yandınız, kül oldunuz."
"Ama vardım, kül bunun kanıtı."
Sayfa 104Kitabı okudu
Oğlum patlak göz. Ben insanoğlu. Sen hayvanoğlu. Bundan milyonlarca sene evvel her ikimiz de kurttuk, solucandık, tek hücreli mahlûktuk. Ondan evvel boşlukta bir tozduk. Sonra bak işte bu hale geldik. Bundan sonra belki böyle kalırız. Belki değişiriz. Ama böyle kalmayalım. Siz de bedbahtsınız, biz de.
Evlerde uyuyanlar, ipekler içinde uyuyanlar, kadın koynunda uyuyanlar, soba başında kıvrılmış bobiler de var. Lastikten kemikleri, topları var. Hanımları atar, koşup getirirler. Sabahları kapıcılar gezmeye çıkarırlar. İnsanlar var, sevdiklerini almışlar şu saatte koyunlarına, dalmışlar iki kişilik rüyalarına.
Pekâlâ, ne yapalım?
Ama sen Zeyrek yokuşunda kuyruksuz, tüysüz, uyuz, soğuktan titreyen bir sokak köpeği, ben Panco’nun arkadaşı, başka hiçbir şey değil, yağmura vurmuş, uykusuz, canı burnunda, yüreği Ağaççileği sokağında, kafası Bomonti tramvay durağından yüz metre uzakta kirli bir yastıkta bir adamcağızım.
Sayfa 8Kitabı okudu
Yalnızlık dünyayı doldurmuş. Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey. Burda her şey bir insanı sevmekle bitiyor.
Sayfa 25Kitabı okudu
Umut vardır. Beklemediğim zaman umut vardır.
Sayfa 42Kitabı okudu
Bu, artık yola koyulmanın işareti miydi?
Bir başka dünyaya doğru yola koyulmanın..
İşte sana elimi uzatıyorum. Bana güvenmelisin. Sana gerekli olan her şeyim var. Bana gerekenin de sende olduğunu biliyorum.
Ayrı yönlere giden trenlere bindiler.
İnsan bir kez doğar, yarın çekip gidiyorum ben.
Son kararı ekmek ve odun verecekti.
Ne cilveliydi şu hayat, ne sağı belliydi, ne solu; bir anda değişiyordu her şey, bazen kararıp surat asıyor, bazen de günlük güneşlik olup gülüyordu adama.
Sayfa 168Kitabı okudu