Ercan B.
@Ercan1299
Planlama Şefi
Ön Lisans
Aksaray
Samsun
10 okur puanı
Ağustos 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İstanbul, pencereden göründüğü kadarıyla, ağır yaralar alarak yere serilmiş bir erkek gövdesine benziyor; gezgin satıcıların, akşam alacasının derinliklerinde, yükselip alçalan anlaşılmaz sesleriyle sanki inliyordu.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Şimdi artık bu satırlara son vererek ailemden görebildiklerimi göreceğim. Sonra yapılacak en doğru iş, Ada'ya bilet alıp son vapura binmek, kafaya bir kurşun sıkıp kendimi denize, sonsuz derinliklere, ölüme bırakmak... Güneşi, dünyada her şeyi bugün son defa göreceğim. Her şeyi.. Canım İstanbul'umu...
Sayfa 33Kitabı okuyor
%12 (55/437)
Okur Takip Önerileri
664 syf.
9/10 puan verdi
·
17 günde okudu
Oblomov içini çekti.
"Ah, hayat! "
"Ne olmuş hayata? "
"Canımı yakıyor, huzur vermiyor! Yatsam da uyanmasam. Sonsuza kadar.. "
Sayfa 526Kitabı okudu
Ne için yaşadığını bilmezse insan, öylesine yaşar gider günler boyunca. Bir gün daha geride kaldığı için hava karardığı için mutluluk duyar. Rüyasında, bugün niçin yaşadığı yarın niçin yaşayacağıyla ilgili sıkıcı rüyalarla boğulur.
Sayfa 314Kitabı okudu
Beni heyecanlandıran bir şey yok, ruhumda heves yok, zihnim huzurla uyuyor!
Neredeyse fark edilir bir öfkeyle bitirdi Oblomov sözlerini.
Sayfa 226Kitabı okudu
İnsanın doğal görevi, yılın dört mevsimi yaşamaktır. Yani, ani sıçramalar yapmadan yılın dört mevsiminde, yani dört yaşta yaşamak, yaşam suyuyla dolu kabını bir damlasını bile heba etmeden son gününe kadar taşıyabilmek. Yumuşak ve içten içe yanan bir ateş, kontrolsüz bir yangından yeğdir, o yangın her ne kadar içinde şairane alevler barındırsa da.
Sayfa 218Kitabı okudu
Kısacası, iki insanın her gün birlikte yaşamasının bazı koşulları vardır. Her iki kişinin de hayat tecrübesine, mantığa ve yürek sıcaklığına sahip olması gerekir. Böylece yalnızca iyi özelliklerinin keyfini çıkararak, karşılıklı eksiklikler nedeniyle darılmadan ya da bunlar yüzünden ayrılmadan yaşayabilirler.
Sayfa 96Kitabı okudu
Sen kulaklarına kadar batmışsın nazik arkadaşım, diye aklından geçirdi gözleriyle konuğunu uğurlayan Oblomov. Dünyanın geri kalanına karşı kör, sağır ve dilsiz kalacaksın. Basamakları hızla tırmanırsın. Zamanla işler büyür, rütbece yükselirsin. Hepimiz buna kariyer deriz! Kariyer için insanın çok az şeye ihtiyacı var. Zekâ, heves, duygu falan gereksiz. Lüks! Kendi hayatını yaşayıp gidersin, ama bu hayatın içini dolduracak hiçbir şeyin olmaz. Bu arada da on ikiden beşe dairede, sabah sekizden on ikiye kadar da evde çalışırsın. Zavallı!
Sayfa 33Kitabı okudu
552 syf.
·
Puan vermedi
·
26 günde okudu
