Postmodern Türk romanının en nefes kesici eserlerinden birisi olduğu tartışılamaz. En az Tutunamayanlar kadar insanı tatmin eden bir içeriği var zira küçücük hacmi olmasına rağmen içinde mitoloji, dinler tarihi, efsane, resim, 20. Yüzyıl Türkiyesi, Cengiz Han, Gök Tanrı inancı, Moğol uygarlığı gibi pek çok konuya gönderme var. Psikolojik arketiplerden anima, animus, gölge ve persona net bir şekilde görülüyor.
Ayriyeten hubris/Tanrılaşma sendromu da çarpıcı bir üslupla işlenmiş.
Bu hususlar yüzeysel okumada gözden kaçırılabilir. Okur; biraz mitoloji, dinler tarihi ve psikoloji biliyorsa asla bu noktaları fark etmeden geçemez ve romandan büyük keyif alır.
Küçük hacmine rağmen dolup taşan bir eser olmuş zira abartısız her sayfada, bir olaya gönderme var. ( 7 Uyurlar efsanesi, Dünya'nın yaratılış hikâyesi, cennetten kovulma miti, İsa'nın son akşam yemeği, Yahudi katliamı ... )
Yazarın kalemine sağlık.
