Benim için Sait Faik okumanın en güzel yanı Sait Faik gibi hissetmek, hissedebilmek oldu.
Sait Faik, zannediyorum ki "insan"ı sevmesinin de etkisi üzerinde olarak insana insani duyguları başarılı bir şekilde hissettirebilen, yaşatabilen bir yazar.
Öyküleri okurken çoğu zaman ağlamaklı oldum hatta ağladım bile diyebilirim. Nasıl ağlamayayım? Kaç kere denize açıldığım Apostol Efendi'yi bir balıkçıya yaraşır bir şekilde ağları ile gömmediler. Canım dondurmacı çıraklarını eşek gibi çalıştırıp haklarını vermediler. Köylüsü olduğum köylüsü olduğum köyün zenginliklerini para için benden, köylülerden sakındılar, zenginlere sattılar.
Son Kuşlar kitabıyla birlikte denizi, balıkçılığı, ada yaşantısını, Mercan Usta'yı, Mercan Ustaları, Barba Antimos'u, Barba Antimosları tanıdım, yaşadım, öğrendim.
Teşekkürler Sait Faik!
