-Öyleyse sevda idi, hayatını feda ettiğin bir sevda idi. Bir sevda bütün hayatını feda etmene değer miydi Neriman ?
- Bunu seçmiyorsun ki ,öyle oluyor. Sana düşen bu oluyor. Olsa nasıl olurdu diye düşünürken bir ömür geçiyor.Sen söyle Demir ağa ; bir sevda bütün bir hayatı heba etmeye değer mi ?
- Eh , aslında değer.O bir acıdır ama o acıyı içinden çıkarırsan geriye pek birşey kalmıyor.İçini yakan ateş sana yaşadığını hissettiriyor ,son gününe kadar , azalmadan ...
Arayacak kimsem olmadığını farkedene dek her şey iyiydi. Elbette telefonu açacak birileri var fakat seni gerçekten dinleyip , derdine derman olabilecek biri var mı ? Gençliğin en güzel çağını yalnız geçiriyorken yaşlılığımdan neden endişe duyayım ki ...
Yavaş yavaş bittiğini hissediyorum. İçimde bir şeylerin kırıldığını ve tamir olamayacağını. Ve zannettiğimden çok daha fazlasını kaybediyorum. Zamanımı...
Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter
Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter
En geniş anlamda sağlıklılık ancak çevremizle ve kendimizle uyum içinde olduğumuz, değişiklikler karşısında dengemizi koruduğumuz , iç güçlerimizi sağlıklı ve iyi bir hayat için geliştirdiğimiz ve gereğinde harekete geçirdiğimiz takdirde mümkündür.
Depresyonla hiç ilgisi olmayan dürtülerim olmuştu hep- insanlarla tanışma, dünyayı tanıma,anlama dürtüleri. İşte bunlar serbest kalacak, dedim, çok yakında.
Barcelona'da ağlamayı bir türlü bırakamadığımda arkadaşım bana şöyle dedi: "Çoğu insanın böyle yapmadığını biliyorsun değil mi?"
Devamında hayatımın çok nadir aydınlanma anlarından birini yaşadım. Arkadaşıma dönüp şöyle dedim: " Depresyondayım ben ! Bunların hepsi kafamın içinde değil! Mutsuz değilim, zayıf da değilim, depresyondayım ben!"
Düşündüğünüz gibi alaycı bir öykü değil, tam tersine, çok ciddi ve çok acıklı. Duyarlı ruhları acımaya yöneltmek, ağlatmak istiyorum, çünkü bende onlardanım.