Ölüm böyle bir şeydi belki de. Birden değil yavaş yavaş, adım adım, damla damla ölünüyordu. Son uzun bir zamana yayılmıştı demek ki. Dünyaya birden gelmediğimiz gibi birden çıkıp gitmiyorduk demek ki.
Aradığım cevap bu muydu?
Elimde iki seçenek vardı. Biri: sıcak bir ev, sevilmek ve düzenli yemek. Diğeri: kendimi güçlü hissettiren bir grubun korkulan üyelerinden olmak ve önüme gelenle çiftleşmek.
Özgürlük ve insan olmak kavramları hiç bu kadar uzakken iç içe girmemişti.