Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

K.Demirel

Siz geniş zamanlar umuyordunuz Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek Yılların telaşlarda bu kadar çabuk geçeceği aklınıza gelmezdi
Reklam
Ben her şeyi kendime çeviriyorum Ayrıntılarda fark oluyor Bir habere, bir acıya, bir sevgiye bakışımız Sende başka, bende başka.
İnsan da ağaca benzer. Ne denli yükseğe ve ışığa çıkmak isterse, o denli yaman kök salar yere, aşağılara, karanlığa, derinliğe, kötülüğe.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnançsızlık başlı başına strestir. Yalnızca güçlüler buna dayanabilir. Bir düşünürün sorması gereken asıl soru şudur: Hakikatin ne kadarına dayanabilirim?
On küçük zenci yemeğe gitti, birinin lokması boğazına tıkandı, kaldı dokuz. Dokuz küçük zenci çok geç kalktı, biri uyanamadı, kaldı sekiz. Sekiz küçük zenci Devon'a gezmeye gitti biri geri dönmedi, kaldı yedi. Yedi küçük zenci odun kırdı, biri kendisini kesti, kaldı altı. Altı küçük zenci kovanla oynadı birini yabanarısı soktu, kaldı beş. Beş küçük zenci mahkemeye gitti, biri idam cezası aldı, kaldı dört. Dört küçük zenci denize gitti, birini balık yuttu, kaldı üç. Üç küçük zenci hayvanat bahçesine gitti, birine ayı sarıldı, kaldı iki. İki küçük zenci güneş altında oturdu, biri güneşte kızardı, kaldı bir. Bir küçük zenci tek başına kaldı gidip kendisini astı ve hiçbiri kalmadı.
Reklam
İnsan olmak büyük bir başarı, önemli bir aşamadır. Herkes, kavgasını içinde taşır. Bunu benimsemek kendi yasalarına göre tek başına kazanmak ya da kaybetmek zorundadır.
Gerçek olan insanın kendi yolunu kendi eliyle çizdiği, geleceğinin tek hakimi olduğuydu. Herkes aynı ölçüde önemliydi. Her şeyden önce de eyleminin yönünü ve amacını bilmeliydi insan. Eyleminin yalnız kendini bağladığına inanan, büyük bir yanlışlığa düşerdi. Bir araya gelen eylemeler, yavaş yavaş toplumu kurarlardı. Bir kadının elinde körü körüne kumaşa batıp çıkan iğne, güzel bir işlemenin ortaya çıkışına katkıda bulunurdu.
Bir insan sadece insan olarak dikkate alınır ve değerlendirilir, ürkütücü bir deneyim bu.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var; Yaşadın mı yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne Denize saatlerce bakabilir, bir kusa, bir çocuğa Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır Kopmaz kökler salmaktır oraya
Reklam
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde Oysaki seninle güzel olmak var Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor. Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel O başkası yok mu bir yanındakine veriyor Derken karanfil elden ele. Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk Birleşiyoruz sessizce.