"Öyleyse öleceğiz demek?" Bu düşüncede hiçbir tereddütlü taraf yoktu. Fakat herkes bilir ki, hayat, yaşanmak zahmetine
değmeyen bir şeydir.
Hager diğerlerini de izledi.
"Bay Meeks, Overstreet ve Anderson, siz normalde de solak mısınızdır?
"Hayır, efendim."
"O halde neden yemeği sol ellerinizle yiyorsunuz?" Oğlanlar birbirlerine baktılar. Grup adına Knox konuştu.
"Eski alışkanlıkları yıkmanın iyi olacağını düşündük, efendim" dedi.
"Eski alışkanlıkların nesi varmış, Bay Overstreet?"
"Eski alışkanlıklar mekanik bir yaşamı zorunlu kılıyor, efendim" diye açıkladı Knox. "İnsanın beynini sınırlıyor."
'...beni şimdiye kadar otuzyedinci sayfaya kadar okudular, sıkılıp ellerinden bıraktılar, o sayfam açık öylece kaldım, o sayfada sarardım...'
Okur Takip Önerileri
'Beni yalnız bıraktıkları için fazla üzgün görünmüyorlardı; öldükleri için, yaşayanlara acımıyorlardı. Belki ben sizin kadar yaşamam, dedim onlara. Benim ne olacağımı bilebilir misiniz? Ben de size acımıyorum işte, dedim.'
Ah, ne olurdu bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım! Seni, bütün kötülüklerinle birlikte seviyoruz, diyorlar ya, ondan istemiyorum işte. Sevseler de neden hiç unutamıyorlar?
Genel af ne zaman çıkacak albayım? Hani bütün sonuçlarıyla suçları affeder ya, ne zaman kavuşacağız ona? Gözlerini kapadı: "Genel affı görür gibi oluyorum albayım"
Gülümsedi: "Delileri de affederler mi acaba?"