“Eğer bir insan, milyonlarca yıldızın arasındaki tek bir gezegende yetişen bir çiçeği severse, bu onu mutlu etmeye yetecektir. Çünkü bu yıldızlara baktığında ‘Benim çiçeğim oralarda bir yerde’ diyebilir.”
Çünkü Daisy gençti ve yapay dünyası, orkideleri, hoş ve şen züppelikleri, yaşamın hüznüyle müstehcenliğini yeni notalarda özetleyerek yılın ritmini belirleyen orkestraları anımsatıyordu.
Herkes temel erdemlerden en az birinin kendisinde bulunduğundan kuşkulanır ya, benimkisi de bu: Ben, ömrümde tanıdığım en dürüst birkaç kişiden birisiyim.