Herkesle kardeş olmak istiyorum ama kimse beni istemiyor. Iyi yürekli doğmuş bir adamın iyi kalmasına, hele iyilikten nasip almayanın sonradan iyi olmasına kimse yardım etmeye yanaşmıyor...
İnsanlar güne başladığı vakitlerde ben henüz uykuya dalmış oluyorum ve iyi insanlarla yolum pek kesişmiyor; onlar ayaktayken ben uykuda oluyorum, onlar uyumaya hazırlandıklarında benim gözlerim açık oluyor. Onlarla karşılaşmayınca hayatın içindeki güzel şeylere dair umudu da azalıyor insanın. İyi insanların yüzlerini daha çok görsem hayat gerçekten güzelleşecek ama uykum geliyor o anlarda. Hayat tam güzelleşecekken uykuya dalıyorum. Uykulu gözlerle de etraftaki iyiler pek seçilemiyor.
Okuduğum zamanda ben aynı duyguyu bu paragrafta yaşadım herkeste yaşasın istedim o kadar muazzam ki tarik tufani gördüğüme ve bu kitabı imzalattigima şükrediyorum 🖤