Demek ki annesi,bir daha hiç geri gelmemek üzere yitip gitmiş bir mutluluğu olduğu gibi koruyabileceğine, zamanın akışını durdurabileceğine, oğlu geri döndüğünde her şeyin eskisi gibi olabileceğine inanıyordu....
Kuşkusuz Batı'ya açılmakta kazancımız vardır. Ne var ki Batı'ya açılma Batı taklitçiliğine,daha da önemlisi Batı hayranlığına dönüşünce ister istemez akla "ya kaybettiklerimiz" sorusu gelmektedir.Evet,ya kaybettiklerimiz...
Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu , daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.