Victor Navorski
@Heimatlosst
Kıyamet günü gelse de kopsak İsrafil ver baba müziği
Gate 67
Krakozya
12 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
2022 okuma hedefini ekledi.
2022 OKUMA HEDEFİ
2/50 kitap - %4 tamamlandı
2 kitap okudu
50 kitap
681 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
"Kendimi bildim bileli hep aynı mücadele," diye yakındı, son bir sigara içmek üzere yanıma, balkona geldiğinde "İki yakayı bir araya getirme derdindeyiz hep. Hayat biraz daha kolaylaştırabilmek, keyif aldığımız anların sayısını artırabilmek, kendimiz için de bir şeyler yapabilmek için didinip duruyoruz ama yapabildiğimiz yalnızca kirayı, faturaları ve kredi kartı ekstrelerini ödeyebilmek. Bunu sağlayıp arkamıza yaslandığımızda o an için rahatlayıp kendimizi iyi hissediyoruz ama kafamızın arka taraflannda bir yerlerde soru işaretleri kıpırdanıp duruyor: Bu ayı atlattık, bakalım gelecek ay ne olacak, yazın bir fırsatını bulup tatile çıkabilecek miyiz. Bunca çalışmanın sonunda kendimize istediğimiz gibi bir ev alabilecek miyiz?"
Bir kitabı yarım bıraktı
Eğer bu topraklarda doğmuş ve acılarla, hüzünle, öfkeyle çok erken yaşlarında tanışmışsan, iyimserlik de sana yabancı bir ruh hali oluyor hep. Her taşın altından seni kandırmak, tuzağa düşürmek, köşeye sıkıştırmak isteyen birilerinin ya da bir şeylerin çıkacağı düşüncesine o kadar alışıyorsun ki, başına olumlu bir şeyler geldiğinde bile "anı yaşamak" denen şeyi beceremiyorsun bir türlü.
"Yok be dostum, enseyi falan karartmiyorum. Ama bir süredir yorgun ve keyifsiz hissediyorum kendimi. Bu ülkedeki hukuk sisteminin, sayıca giderek azalan marjinalleri haline geldiğimizi düşünüyorum. Yola getirmek, sindirmek ya da bunların hiçbiri mümkün olamıyorsa toptan kurtulmak istedikleri baş ağnılarıyız biz."
Olayların her zaman göründüğü gibi olmadığı önemli ve yaygın bir gerçektir. Örneğin Yerküre gezegeninde, insanoğlu başardığı onca şeye dayanarak -tekerlek, New York, savaşlar vs- her zaman yunuslardan daha zeki olduğunu varsaymıştır ve bütün bunlar gerçekleşirken yunusların tek yaptığı suda oradan oraya atlayarak eğlenmek olmuştu. Ama öte yandan yunuslar da her zaman için insanoğlum dan çok daha zeki olduklarına inanmıştı - hem de tam olarak aynı nedenler yüzünden.
Tuhaftır, yunuslar Yerküre gezegeninin yıkımının yakın olduğunu çok uzun zamandır biliyordu ve insanoğlunu tehlikeye karşı uyarmak için pek çok girişimde bulunmuşlardı, ama iletişim kurma çabalarının çoğu toplara vurmak ya da lezzetli lokmalar karşılığında ıslık çalmak gibi eğlendirme çabaları olarak yorumlandı, onlar da sonunda pes edip Vogonların gelişinden kısa süre önce kendi olanaklarıyla Yerküre'yi terk ettiler.
Yunusların bıraktığı en son mesaj da yanlış yorumlanmış ve ıslıkla Amerikan Milli Marşı'nı çalarken çift ters takla atarak bir halkanın içinden geçmeleri şaşırtıcı karmaşıklıkta bir numara olarak değerlendirilmişti, oysa mesajın aslı şöyleydi: Elveda ve balıklar için teşekkürler.
Gerçekte, gezegende yunuslardan daha zeki tek bir tür daha vardı ve onlar da zamanlarının büyük bölümünü davranış araştırmaları laboratuvarlarında tekerleklerin içinde koşarak ve insanoğlu üzerin de korkutucu derecede ayrıntılı ve kurnaz deneyler yürüterek geçiriyorlardı. İnsanoğlunun bu ilişkiyi de baştan aşağı yanlış anlaması bile aslında bu yaratıkların planlarının bir parçasıydı.