ogretmennanneee
@Heryenikitapyenibilgi
Öğretmen
Lisans
87 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir ormanda yere uzanıp gökyüzüne bak, yan yana onlarca ağacın tek bir dalı, tek bir yaprağı bile değmeden birbirini uzanır gökyüzüne, ağaçlar birbirlerine yer aça aça büyürlermiş.
Ağaçlar derlermiş ki gençlik kanıtı arar, yetişkinlik ise tüm dünyaya kendini kanıtlama gayretinden kurtulduğunuz an başlar.
Yaşlanmak zamanın içinde geri çekilmekmiş.
Okur Takip Önerileri
Bulmak ve bilmek, sahip olmaktan evladır.
Orada olduğunu bilmek bile yeter bazen.
Taşların da ruhu vardır. Avucundaki sıcaklıktan bilirsin, içine gelen bir histen. Memnun değilse seninle olmaktan, iyi gelmez o taş takana. Yerini bulamamıştır. Taşlar seçer sahiplerini... Ve ancak mutlu taşlar, tılsımlarını verir sahiplerine.
Umut mavide, insan sevgide, öykü dalında güzel.
Çocukluğuna yürüdü kadın, az gitti uz gitmedi. Hemen yakınındaydı eski zaman, bir adım ötede, bir nefes uzağında. Üstüne neler yaşamış olursa olsun hâlâ canlıydılar.
En içte bir yerde saklanır babalar. Kendileri değil, duyguları.
İnsan, doğduktan sonra ölüme giden bir hikâyedir.
Çocukluk yıllarımda aradığım izlerin gerçeğe en yakın hâlini, yalnızca kitapların satır aralarında bulabiliyorum.
Su imtiyazı vermek ne demektir? Düşünsene su bu! Başka şeye benzer mi? Toprak gibi... Devletin toprağını satar mısın sorarım sana? Toprağın satarsan nice olur halimiz? Memleket diye bir şey kalmaz. Su da aynı şeydir. Suyunu da satamazsın!
Keşke sözcükler insanlara zekâları, vicdanları, eğitimleri, asalet ve zarafet seviyelerine göre paylaştırılsa.
Yaşayanları ölüler yönetiyor. Demek ki öldürülmesi gereken ölüler de var. İnsan dirilere başkaldırır, ölülerin peşinden gider.
Sen kendin ol, sonra olanları seyret, sonra sev.