Hafize çiftçi
@Hfzcftc
Biraz daha virânız her yitik baharda.
Öğretmen
10 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Şifreli yazılarımı tuttuğum hatıra defterimi ve ilk şiirlerimi Macaristan’da bıraktım. Erkek kardeşlerimi, annemi babamı, haber bile vermeden, bir veda bile etme den geride bıraktım.
Ama hepsinden de önemlisi o gün, l956’nın o Kasım sonu, bir halka olan aidiyetimi kesin olarak kaybettim.
Sayfa 28Kitabı okudu
“Ülkemi terk etmeseydim nasıl bir hayatım olurdu? Daha zor, daha yoksul sanırım ama daha az yalnız, daha az parçalanmış, mutlu belki de.
Emin olduğum bir şey varsa, o da yine yazacak olduğumdur, nerede ve hangi dilde olursa olsun.”
Sayfa 31Kitabı okudu
“Okuyorum. Hastalık gibi bir şey bu. Elime ne geçerse, gözüm neye değerse okuyorum: dergiler, okul kitapları, ilanlar, sokakta bulduğum kâğıt parçaları, yemek tarifleri, çocuk kitapları. Kâğıda basılmış ne varsa.”
Sayfa 9Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kütüphanelerini istediğin kadar kilitle; zihnimin özgürlüğünü ne bir kapı ne bir kilit ne bir sürgüyle kısıtlayabilirsin.
Sayfa 80Kitabı okudu
"Şükrederseniz, size verdiğim nimetleri artırırım."
İbrahim suresi, 7
Sayfa 184Kitabı okudu
(Resûlüm!) Sakın, Allah'ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Ancak, Allah onları (cezalandırmayı), korkudan gözlerin dışarı fırlayacağı bir güne erteliyor.
İbrahim, 42
Sayfa 74 - Beyan yayınlarıKitabı okudu
Kadınlarımız, Hâcer'leşip İsmail'ler yetiştirmelidirler.
Sayfa 68Kitabı okudu
Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Çünkü kâfirler topluluğundan başkası Allah'ın rahmetinden ümidini kesmez."
Yusuf 87
"Hayatım: daimi ve tanımsız bir hasret."
Sayfa 83Kitabı okudu
Uçsuz bucaksız şu yeryüzünde insanlar neden tek kalmaktan korkar ve sığır sürüleri gibi emniyeti birbirlerine sokulmakta bulurlardı.
Sayfa 31Kitabı okudu
Birlikte geçirilen bir felaket kadar insanları birbirine bağlayan hiçbir şey yoktur.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Mutsuzluklar da sonsuz değildir. Bir bakıma mutluluğa benzerler, geçip giderler, daha doğrusu biçim değiştirirler.
İnsan için ne yaşayabileceği ne de ölebileceği bir çağ gelince yakınma neye yarardı? Evet, ne yaşayabilir ne ölebilir, ancak toprağa çakılan bir direk gibi çürüyebilirdi.
Sayfa 131Kitabı okuyor
Aşağı kesimin açısından, hiçbir tarihsel değişiklik, efendilerinin adının değişmesinden başka bir anlam taşımamıştır.
Sayfa 219Kitabı okudu
Hiçbir yararı olmayacağını bile bile insan kalmanın çok önemli olduğunu düşünüyorsan, onları yendin demektir.
Sayfa 183Kitabı okudu
Bilinçleninceye kadar asla başkaldırmayacaklar, ama başkaldırmadıkça da bilinçlenemezler.
Sayfa 81Kitabı okudu
İnsan, ardında tek bir iz bile, bir kağıt parçasına karalanmış tek bir adsız sözcük bile bırakamadıktan sonra, geleceğe nasıl seslenebilirdi?
Sayfa 37Kitabı okudu
Resul-i Ekrem (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Benim bildiklerimi bilseydiniz az güler çok ağlardınız."
Sayfa 102Kitabı okudu
"O cehenneme girenler derler ki: Biz bâtıla dalanlarla birlikte dalıyorduk."
Müddesir 74/45
Sayfa 50Kitabı okudu
Lokman Hekim'e, 'Senin hikmetin nedir?' diye sorulunca şöyle buyurdu:
"Ben yapmam gerekmeyen şeyi sormam. Beni ilgilendirmeyen şeyin de peşine düşmem."
Sayfa 36Kitabı okudu
Kendimi öldürmekle hayata tutunmak arasında gidip geldiğim o gece, benim gibi başka zavallılara ve umudunu yitirmemişlere ihtiyacım olduğunu fark ettiğimde, etrafımda benden başka zavallı insan evladı olmadığını da idrak ettim. Benim dışımda herkes mutluydu.
Sayfa 142Kitabı okudu
'Toparlayamadım doktor' dedi. 'Emin ol kimse toparlayamıyor. Sadece herkes başka türlü dağılıyor...'
Sayfa 141Kitabı okudu
Yirmi, otuz, nihayet elli sene sonra ister istemez yakalayacak bir hal: ölüm, ölüm, ölüm, ölüm. Çok tekrar edildiği halde, sesine bir türlü alışılmayan meşhur kelime.
İnsanların sırf yaşamak için, sonsuz arzular, bayağı, muvakkat heveslerle küre üstünde dolaşmalarına, koşmalarına, itişip kakışmalarına kızıyor. Ne istiyorlar? Bütün bu felaketlere rağmen, hâlâ didişmekteki ısmarları neden? Ama yaşamağa mecbur değiller mi? Bunu unutuyor.
Sayfa 259Kitabı okudu
Ağlamak, ağlamak, yahut katılırcasına gülmek. İşte onu tatmin edebilecek iki ruhî vaziyet.
Sayfa 259Kitabı okudu
Gün doğmadan meşimei şebden neler doğar!