Kitap güzeldi, yazar Sabahattin Ali'nin zaten dili sade, anlaşılır ve akıcı olduğu için kitap akıyor. Fakat kitapta benim anlamadığım birkaç nokta var mesela Raif'in çocuğun onun olduğu öğrendikten sonra bir vasiyet bırakabilirdi mesela ama yapmadı hemen kabullendi ve bu biraz saçmaydı ayrıca Raif'in eşinede çok üzüldüm çünkü eşi onu değil başasını seviyor ve ölürken onu değil başkası vardı kalbinde bu çok üzücü. Raif çok karamsardı hep kötüyü düşünürdü ki mantıklı hareketler de yapmadı çünkü madem Maria'yı seviyorsun neden başkası ile evleniyosun yani neden bunu yapıyosun her şeyi hemen kabulleniyordu Raif bu onu ezik yaptı. Maria ise feminist oluşu başlarda onu gıcık yaptı ama sonra her şey oturmuşken öldü. Ona rağmen her karakter çok iyiydi Raif'i bu kadar eleştirmeme rağmen çok üzüldüm ve Raif'in yalnızlığı yüzünden deftere dertlerini yazması ve sonra gerçekleri öğrenip bir daha yazmaması öldüğünde bile onu yok etmek istemesi gerçekten insanı ağlatacaktı kendi duygu düşuncelerini önem vermeyişi çok çok üzücüydü kitap herkesin okuması gereken bir kitap :):):):):):)