Yaralarımla barışmak ve tatlı hayaller kurmayı becererek geleceğe bakmak, belki de derslerden gördüğüm en büyük faydaydı. Bir de kendime öfkelenip durmayı bırakmak tabi. Hayat zaten alabildiğine acımasızken, bari biz kendimizi kırbaçlamayalım, değil mi?