Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hogír

Hogír
@Hogir
Kuş olup uçmak isterken, ağaç olup kök salıyoruz.
Bir elde kadeh, bir elde Kuran; Bir helâldir işimiz, bir haram. Şu yarım yamalak dünyada Ne tam kâfiriz, ne tam müslüman!
Reklam
İçin temiz olmadıktan sonra Hacı hoca olmuşsun, kaç para! Hırka, tesbih, post, seccade güzel: Ama tanrı kanar mı bunlara?
Derdi ki bana, "Kolay değildir hayat ama mümkündür teselliyi bulmak sanatta, inançta, insanları sevmekte." Derdi ki hep, "Can yakmaktır insana mahsus yegane günah."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Şu dünyaya, şu haliyle tahammül etmek mümkün değil. O yüzden aya ihtiyacım var, ya da mutluluğa ya da ölümsüzlüğe, varsın adı delilik olsun, benim öylesine, şu dünyadan olmayan bir şeye ihtiyacım var.
Malum, akıllı deli ayırmıyor aşk denen illet.
Reklam
Henüz karıncalara İbrahim’in ateş gölünü söndürecekleri bildirilmemişti Hiçbir kurbana İsmail diye seslenilmemişti İnşası bitmemiş dünya ırksal sınırlarla çevrelenmemişti İdeolojik fikirlere ölümcül dersler verilmemişti Aynı Tanrı’ya farklı kitaplarla hizmet edenler birbirilerini kafirlikle suçlamamıştı Savaşmaya bahaneler biriktiren liderlerden köylü halklara bahsedilmemişti ve ölüm kutsallaştırılmamıştı Deniz kıyılarına bebek cesetleri vurmamıştı Öğrencisiz öğretmenler intihara kalkışmamıştı Kız çocuklarının oyunları çiğnenip koca adamlara satılmamıştı Kadınlar sokak ortasında canice katledilmemişti Adalet mülkün temeli olmamıştı Suların karnı çöple doyurulmamıştı Ateş sever müteahhitler ayinlerinde orman yakmamıştı İnsanlık öldürülüp mezarsız bırakılmamıştı
Kirpiklerine salıncaklar kurulmuş Kalbinin yolunu bilene köprü Bilmeyene uçurum olsun diye...
... Rastlantı ya Yolundaki taştım Çiçek açtım Büyüt pencerende.
(Anılandık) Anılar kalbin mahkemesidir Tutuklandık Teninde müebbettim artık.
... Tütün olup kendimi sardım İçtikçe eksildim Eksildikçe, Anlamadığım duaları tersten okudum Belki, Hayatım yeniden ana rahmini terk etmeyle başlar diye...
Reklam
Külleri ateşten önce tenimi sardı Bedenim nefessiz kaldı Koşup da varamadığım yolunda Anıların dikildi kafatasıma Feci düş yanıkları kızardı yanaklarımda Güneş sürgün edildi gözümün bulutlarında Bir türlü kırkın çıkmadı Alışamadım, Yalnızlıktan kabuk bağlamış hayata Adım atsam dünya kayacak gibi duruyor
Çocukluğumuzu unuttuğumuz, dünyaya çocuğun gözleriyle bakmayı küçümsediğimiz gün zenginliklerimizi de yitirmişiz.
Sayfa 160Kitabı okudu
Ne tuhaf, insan yaşadığı günlerden bıkıyor, bir başka türlüsünü yaşamak istiyor ondan da tad alamıyor bazan.
Şiir yazamıyorsak, resim çizemiyorsak, türkü düzemiyorsak dedikodu da etmeyelim mi? Etmeyelim, ama mutluluk dediğimiz şey başkalarınca bilinmedikçe, başkalarına duyrulmadık, gösterilmedikçe var olabilir mi?
313 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.