Hatice Çalışkan

Biz, aynı zincire vurulmuş, birbirinin yaşamını zehirleyen ve bunu bilmezlikten gelen iki prangalıydık; birbirimizden nefret ediyorduk.
Reklam
Unutmanın bedelini ödeyecek unutanlar!
Unuttuğunuz yerden başlayacağım. Adımın silindiği son şehirden, son heykelimin parçalandığı son tapınaktan, son kâhinimin son kehanetinin son sözünden, sunaktaki son kurbanın tüten son etinden, sevgiyle, saygıyla, korkuyla yalvaran son kulumun son duasından.
Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı Sesin fotoğrafı. Boşluğun fotoğrafı. Parmak uçlarındaki karıncanın Ruhtaki üşümenin... Ölüm kimseyi bu kadar yalnız bırakmazdı.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Şimdi hepimiz huzurla birbirimize kötülük ediyoruz
Geri112
184 öğeden 181 ile 184 arasındakiler gösteriliyor.