Düşünüyorum , öylece uzanmışım susmanın verdiği acıyı çekiyorum. Susmak , özellikle buna zorunda olmak yakıyor içimi ... Öfkem titretse dahi tüm vücudumu . Susuyorum öylece , adeta bir kuş misali özgürce dökülmeyi bekleyen düşüncelerimi kafesinden çıkarmayı bekliyorum. Ancak biliyorum ki öfkeme yenik düşmemeliyim , bekleyişimin sonu yenilgi olmamalı çünkü...