Platon’a sormuşlar;
“İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan iki davranışı nedir?”
Platon tek tek sıralamış;
Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler.
Ne var ki çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler.
Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler.
Yarınlardan endişe ederken bugünü unuturlar. Sonuçta, ne bugünü, ne de yarını yaşarlar.
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarlar.
Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.
“Dünyada ol ama dünyaya ait olma. Dünyanın içinde ol ama dünyanın senin içinde olmasına izin verme.
Eve geldiğinde eve gel; tüm dünya yok olmuşcasına…”
Tanrı şeytanı yaratmadı. Şeytan/kötülük, insanın tanrısal sevgiyi yüreğinde duyumsamadığı zaman deneyimlediklerinin bir sonucudur. O aynı sıcaklığın olmadığı yere gelen soğuk ya da ışığın olmadığı yere gelen karanlık gibidir.
Şiir insanların hayatından tamamen kayboldu, güzellik kayboldu, aşk kayboldu… insanlık sevgisiz,şiirsiz,neşesiz ve kutlamasız yaşamaya nasıl devam edebilir? Uzun süre değil.