Cephenin bu anlamlı sessizliği havanın bu ince hali yıllarca süren muharebeler geçirerek ölümü kanıtlamış ruhlara ümitler ve yeni neşeler dağıtıyordu. Bu anda her şey unutulmuş, her yara sarılmış ve her hastalık tedavi edilmişe benziyordu. Bütün bu nedenler, hoş bir koku ile esen sonbahar havasının eseriydi. Sanki sihirli bir el bu kutsal topraklar üzerinde dolaşmış kederleri dindirmiş, kırık gönülleri avutmuştu.
Bu vaziyette insan, yarın kopacak kıyameti, dökülecek kanları düşünmüyordu bile...