KitaptakiSes
@KitaptakiSes
• Bir çadır, biraz meditasyon,bolca kitap,fazlasıyla oksijen, taş üstünde kahve,sessizlik !
•kkedi90
Göz Teknikeri / Sosyal Hizmet Uzmanı
Önlisans / Lisans
301 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kürt edebiyatının usta ismi 
Mehmed Uzun , bir aşk adamıdır. Yazarımız, kaleme aldığı 
Yitik Bir Aşkın Gölgesinde ‘de, ülkesinden sürgün edilen Vanlı Memduh Selim Bey’in mücadelelerle dolu trajik ömrünü bütün incelikleriyle anlatır ve her şeyi o kadar yalın yazar ki, insanı bu yalın dille öylesine bir büyüler ki, insan bu büyünün içinde döner durur. Böylesine yalın bir dille yazabilmek ancak büyük ustalarımızın işidir
Kaderi yenilgiler, yetimler ve geçim sıkıntılarıyla örülen Kürt aydını Memduh Selim bey, onulmaz çifte bir aşk arasında seçim yapmak zorundadır: Sevdiği kadına olan aşkı mı, ülkesi için savaşmak aşkı mı ?
Peki sizce aydınımız ne yapmış olabilir? Ya da böyle bir ikilemeyle siz karşı karşıya kalsaydınız neyi seçerdiniz, ne yapardınız? İşte bu sorunun cevabı için bu kitabı okuyun! :)
Ölümün çocuğu Baz ile sürgünün çocuğu Kevok’un hikayesi...
Kitabımızda bir yandan birbirine hiç benzemeyen iki yaşamın, bir yandan da bir o kadar birbirine benzeyen iki kaderin hikayesi anlatılıyor. Baz ile Kevok' un hikayesi... İki dost, iki düşmanın hikayesi... Korkunun ve umudun hikayesi... Siyah ve beyazın hikayesi... Ve en çok da aşkın hikayesi: yaşama aşık, özgürlüğe aşık, sevmeye aşık insanların hikayesi...
Aslında 
Aşk Gibi Aydınlık Ölüm Gibi Karanlık (Cep Boy) , bir aşk hikayesi gibi görünse de öyle değil. Eserimiz, "insanı biçimlendiren kişinin duygu ve düşünceleri değil, yaşadığı ortam, büyüdüğü toplumdur." diyor.
Bir insan, katil,isyancı yahut oruspu olarak doğmaz. İnsanı katil, isyancı ve oruspu olarak doğuran bulunduğu çevre, yaşadığı toplumdur. Kişi doğarken ne dilini, ne ırkını, ne de rengini seçer. Kişiye bunları seçtiren doğduğu toplumdur. İNSAN, DİLİ VE IRKIYLA YARGILANMAMALI, TUTSAK EDİLMEMELİ, ÖLDÜRÜLMEMELİ !!!
Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuk; Zeze !
Yazarımızın kendi çocukluğundan derin izler taşıyan 
Şeker Portakalı , 5 yaşında bir çocuğun çocukluğunun verdiği müthiş geniş hayal dünyası yanında, hayatı, yoksulluğun toplumda ve ailesindeki kötü yansımalarını algılamaya, anlamlandırmaya çalışmasını ve bunun iç dünyasına yansımaları ile hayal dünyasının yavaş yavaş aralanışını belki tamamen yerle bir oluşunu anlatır. Hayatın gerçekleriyle yüz yüze kalakalmanın yani büyümenin büyük sancısını ve acısını en derin şekilde aktarır.
Birçok insanın çocukluğundan izler bulacağı ve belki de çocukların ince ve derin ruh(hayal) dünyasını arayabileceği bir eser. Okunulası lakin aman kütüphanemde ille de olsun diyeceğim bir kitap değil tabi kişisine göre değişir b/ilginize :)
Okur Takip Önerileri
Dönemimiz popülaritesi yüksek bir kitabıyla daha karşı karşıyayız.Yetişkinlerin bu tür kitaplara(fabl) eğiliminin çok oldğunu düşünmüyorum. Muhtemeldir ki yazım amacının altında yatan nedenlerden ötürü eserimiz değer kazanmıştır. Ve kitabı aleade bir şekilde okuyup geçerseniz ne yaptığı göndermeleri ne de kitabın amacını anlarsınız. Öncelikte dönemden haberdar olunmalıdır. Çünkü seçilen hayvanlar bile dönemin özelliklerine paralel seçilmiştir.
Eser, o dönemin Sovyet Rusya’sına ve tabii ki Stalin’e yönelik bir eleştiridir. Benzetmeler ve kara mizah çok güzel bir şekilde işlenmiştir. Mr.Jones, emperyalist yönetimi, Napoleon Rus lider Stalin’i, hayvanlarsa halkı temsil etmektedir. Sosyalizmin uygulanmasına ve zamanla karşı çıktıkları şeye dönüşen liderleri anlatan çok güzel bir romandır. Ana karakterleri bir çiftlikte yaşayan hayvanlardır.
George Orwell , hayvanları alegorik bir şekilde kullanarak, Stalin’i ve reel sosyalizmi hicvetse de aslında bütün diktatörlükleri, baskıcı yönetimleri eleştirmiştir. Kendini yönetenleri sorgulamayan, özgürlüklerini savunamayan, kendi gücünden habersiz yaşayanların özetle aklını kullanamayan hiçbir varlığın özgürlüğünün bir değeri yoktur. Gerçek devrimler ancak kişilerin eğitilmesi ve farkındalıklarının artması ile gerçekleşecektir !!
Amerikan sisteminden 'payını alan' yazar 
Joanne Greenberg ,genç yaşta geçirdiği akıl hastanesi deneyimini anlattığı 
Sana Gül Bahçesi Vadetmedim ‘ de, toplumu ve aile kurumunu eleştirir, yabancılaşmanın getirdiği iletişimsizlik temalarını işler, kimisi etnik kökeni, kimisi de ruhsal ya da fiziksel eksiklikleri yüzünden ezilen insanları anlatmıştır.Kitabında toplumun yerleşik
Baştan kaybetmişlerin yüzü, sesi, tokadı !
Bu romanda, 1965 ile 85 arasındaki Türkiye var. Dönemin siyasal çalkantıları, insan hakları ihlalleri, sol hareketin yükselişi, ezilişi, Yumurtalık Hâkimi’nin bir kavga sırasında, yanlışlıkla 
Yılmaz Güney tarafından vurulması ve Fransa’ya kaçış süreci var, kanser, ölüm var… Yanı sıra çok çarpıcı bir aşk hikâyesi var!
Kitaba adını veren "Sevgili" hitabı çok hoş. Roman Yılmaz Güney'in eşi - sevgili hitabının muhatabı- Fatoş Güney'in yaşamlarını yazarın yorumuyla bize sunuyor ama karakterlerimizin isimleri açıkça yer almıyor. Kim bilir belki ifşa edilmesi edebiyatımız için kaba sayılırdı.
Kitapta beni en çok etkileyen ise; dünyayı değiştirmek için hayatını, inancını, yeteneğini ortaya koymaktan en zorlu koşullarda bile vazgeçmeyen bir sanatçının, yok edilme çabalarına rağmen gösterdiği yaratma inadı! Ve dâhilere özgü deliliği...
En acısı da ne biliyor musunuz? Türkiye dönüp dönüp aynı noktaya geliyor. Dahası, insan hakları, düşünce ve ifade özgürlüğü, hak hukuk, adalet, eğitim ve hayati her konuda sürekli daha kötüye, daha da gerilere gidiyor.
Başka ülkelerin egemenliği altında olan (İsveç-Rusya), kendi dili neredeyse hiç konuşulmayan, çorak arazi ve bataklık ovalardan oluşan, toprağın verimsiz olduğu, doğal kaynak fakiri bu küçük ülkenin, küllerinden doğup, ekonomik ve kültürel açıdan gelişmiş, özgür, refah bir ülkeye dönüşme serüveni… Öyle ki, 
Grigory Petrov tarihi kitap özelliğinin yanında hayali karakterler de katarak eseri bir kurguya dönüştürmüş aslında. Yani, hikaye gerçeğin yansıması, kişiler de gerçek şahsiyetlerin özelliklerini yansıtan figürler…
Kitabı okumadan önce 
Beyaz Zambaklar Ülkesinde, Finlandiya söz konusu olunca karlar ülkesi gibi bir anlamı, sembolik bir ifadeyle çağrıştırıyor diye düşündüm. Biraz araştırınca Zambak çiçeğinin, Hristiyanlık dünyasında önemli bir yeri olduğunu okudum. ‘Asalet’, ‘ümit’, ‘masumiyet’ gibi birçok erdemin sembolü olarak görülüyor.
Petrov ’un kitapta en çok vurguladığı nokta, ne olursa olsun, ülkede yaşam koşullarının iyileştirilmesinin halkın elinde olduğu ve kas gücü ya da beyin gücüyle yaşayan her bir bireyin bu yolda sorumluluk alması gerektiğidir. Bununla birlikte, ulusun genel durumunun ve devleti yöneten kişilerin her zaman halkın ruhunun bir yansıması olduğunu söyler. “Halk nasılsa, onu yönetenler de öyledir. Bu yüzden her halkın hak ettiği iktidarlara ve yöneticilere sahip olduğu” düşüncesini vurgular.
Okunmamış 
Stefan Zweig kalmasın diyerek, Zweig kitaplarını okumaya devam ediyorum :) 
Gömülü Şamdan , gerçek bir olaydan esinlenerek yazılmış bir kitap, daha doğrusu yazarımız sonunu kendi hayal gücüyle tamamlamıştır.
Yahudiliğin önemli simgelerinden olan Menora yani 7 kollu Şamdan ve bu şamdanın korunması için fedakarlık ve özveri ile hayatlarını sürdüren Yahudilerden bahseden Zweig, Yahudi kültürüne bağlılığı o kadar güzel anlatmış ki...
Kitabı okurken insanların dini ya da kültürel anlamda kimi nesnelere atfettikleri değerleri sorgulama fırsatım oldu.
Yahudilerin kutsal emaneti Menora'yı yani 7 kollu Şamdan'ı Roma'yı yağmalayarak diğer kıymetli eşyalarla birlikte alıp götürürler. Kutsal emanetlerini geri almak isteyen Yahudi cemaatinin yaşlıları ve o günlerdeki olaylara şahit olması ve gelecek kuşaklara aktarması için yanlarına aldıkları yedi yaşında Benjamin ile şamdanı yitirirler. Benjamin asla pes etmez. 88yaşına gelmesine rağmen hala kutsal emanetlerini onun alması gerektiğini ve almadan da Tanrı'nın onu bu dünyadan almayacağını anlamaya başlar. Bu yüzden şamdanı geri alabilmek için Bizans İmparator'una yalvarmak üzere yola çıkar. Ancak İmparator, Kudüs'teki bir Hıristiyan kilisesine gönderdiği şamdan ortadan kaybolmuştur. İşte bundan sonrasını, bu güzel gerçek olayın devamını yazarımız kendi hayal gücüyle tamamlayıp bitirir.
Kitabımız, adını bilmediğimiz bir ülkede trafik ışıklarını bekleyen bir adamın aniden kör olmasıyla başlıyor ve sonrasında bu körlük kısa sürede herkese yayılıyor,tüm sistem çöküyor.Peki sadece anlatılmak istenen bu mudur sizce? Demokratik söylemleri sebebiyle ülkesini terk etmiş, hatta aforoz edilmiş 
José Saramago , yazarımız ise tabi ki hayır.
Yazarımız, beyaz körlük diyerek 'göze perde inmesi 'ni anlatmak istemiş. Ki bu, basiretin bağlanması, vicdanların kararması, insanlığın yozlaşması diye çoğaltılabilir. Eserin sonunda "biz zaten kördük.Gördüğümüz halde görmeyen körler!" diyerek vermek istediği mesaj apaçık söylenmiş ki; mesele sadece fiziksel körlük etrafında dönmesin.
Çok çarpıcı,sarsıcı,düşündürücü hatta yer yer mide bulandırıcı örneklerle (+18) sadece kör oldu diye insanlığı ve tüm etik değerleri bitiş noktasına getirmiş.Bunun yanın sıra adını bilmediğimiz 7 karakterin, karantinada geçirdiği o korkunç günler insanların kendi çıkarları için nasıl insandışı bir yaratık olabileceklerini gözler önünde sermiştir.Bu insandışılık beni çok etkiledi :( Çünkü Dünya’yı ele geçiren “KORONA VİRÜSÜ” böyle giderse bizi insandışı varlık yapmakla kalmayacak; sayısız insanımız ölecek !
Şimdi bunların üzerine size soruyorum, GÖRME YETİSİNE SAHİP BİZ İNSANLAR, SAHİDEN GÖRÜYOR MUYUZ?
Korku, insanları kör etmiş!
Para, makam insanları kör etmiş!
Ötekileştirme, ahlaksızlık had safhada!
Diller işine gelmeyene susmuş!
Kalp susmuş; vicdan yoğun bakımda!
İşte bunlar yüzünden, sadece kendi çıkarlarına dokunulduğunda tepki veren GÖREN KÖRLERİZ biz!
Serinin 2.kitabıyla karşı karşıyayız.
Cerrah’ımız tekrardan aramızda. Hem de 
Çırak ‘ ı ile birlikte...
Akıl almaz cinayetler ve maktul üzerinde tasarlanan fanteziler en az 
Cerrah ‘takiler kadar başarılı. Serinin ilk kitabında geri planda kalan Rizzoli, bu kitapta yaşadığı duyusal sarsıntı ve yönetici dedektif statüsü ile kendini gösteriyor. Bastırmaya çalıştığı duygularla katilimizin peşine düşen güçlü dedektifimiz, kanımızı donduran cinayetlerin peşinde.
Prof.Dr. 
İlkay Kasatura , önsözünde "Özellikle gençlerin, evlilik öncesi eş seçimine götürecek arkadaşlıklarla kendilerine sadece iyi vakit geçirtecek kişileri aradıkları görülüyor; onlarda anne-baba özelliklerine uygun kişileri arama bilinci yerleşmiş görünmüyor." tespitinde bulunmuştu.Gerçekten şunu görüyoruz ki, çoğunlukla, bir şekilde başlamış sevgililik ilişki yaş ve ailenin özelliklerine göre evlilik yolunda kendiliğinden ilerliyor.Taraflar evlilik öncesi bu sevgililik devresini, birbirini tanımak üzere kullanmıyor; aksine bu devreyi EVLİLİK ÖNCESİ RUTİN İŞLEMLERİN TAMAMLANMASI İÇİN GEÇİRİLEN BEKLEME SÜRESİ olarak doldurmaya çalışıyor.
Evlilik öncesi ilişkiler başlığı altında incelenen konuların ise daha kapsamlı ele alınması gerektiğini düşünüyorum.Özellikle kitapta "karşı tarafı tanımak için ne yapılabilir" konusunda -ki en önemli konu- ayrı bir başlık oluşturulmamasının eksikliğini hissettim. Ama genel olarak, kitapta gerçek hayat hikayelerinden örnekler bulunduğu için kendimi bu olayları yaşarken ve tartışırken buldum.
Kitabı okuduğunuzda aklınızda ezberlenmiş cümleler kalmayacağını; ancak daha sonra iletişimde sorun çözme metodunu öğrenmiş olduğunuzu yaşarken fark edeceğinizi düşünüyorum.Bu nedenle kitabı okumanızı tavsiye ederim.
