Her ilişki ahlaki ikilemler doğurur. En basit ve doğal yakınlıklar bile problemlidir. Aşk belalı, evlat hayırsız, ebeveyn kifayetsiz, dost bivefadır. Münasebetlerimiz gevşek. İlgi görmenin garantisini kayıtsızlıkta arıyoruz. Dikkatin tüm çeşitleri kıt. Dolayısıyla hepimiz şefkate muhtacız. Gelgelelim, sevinçle iltifat eden insana nadir rastlanır. Sonuç: ruhen yetersiz besleniyoruz.