Birini yönlendirerek, teşvik ederek ya da zorlayarak değiştirmeye çabalamadan olduğu gibi kabullenmek, çok üst düzeyde bir sevgi biçimidir ve çoğumuz için uygulaması oldukça zordur. Birini değiştirme çabalarımızın temelinde bizim bencil güdülerimiz yatar: Bu değişim sayesinde mutlu olacağımızı düşünürüz. Mutlu olmayı istemenin yanlış bir tarafı yoktur ama mutluluğumuzun kaynağını kendi dışımızda bir yerlere, başka birinin ellerine yerleştirmek kendi hayatımızı değiştirip iyileştirme beceri ve sorumluluğumuzdan kaçındığımızı gösterir.