(Kitapla ilgili dikkat çekmek, belirtmek istediğiniz bir düşünceniz ve bölüm varsa yorumlarda belirtebilirsiniz...)
Shakespeare'in şairane anlatımı ve betimlemeleri okuyucuya lezzetli geliyor. Dönemini yansıtan bir kitabı okuyor oluşunuz ise kendinizi bambaşka diyarlarda hissetmenizi sağlayarak okuyucu için ayrı bir keyif oluyor fakat sahnede abartılı tavırlar, hareketler görmek istemediğini hatırladığım Shakespeare için bazen çok abartılı durumlar ve betimlemeler içerdiğini söylemeliyim. Trajedide olay örgüsü dış karakterlerin kendiliğinden gelişen eylemleriyle (kaderin kendisi) ile kaçınılmaz sona ulaşıyor. Efsanevi ve görkemli bir aşkı gözler önüne seren ünlü bir trajedi. Gelişim bölümünün uzun uzadıya birçok tekrar içerdiğini söylemeliyim. Aşkın büyüklüğü tekrar tekrar her satırda gözler önüne seriliyor. Belki de Shakespeare'in bunu bu denli abartma sebebi trajik sonun etkisini oldukça sert bir biçimde izleyiciye vermeyi amaçlamaktır. Gelişim bölümüne nazaran sonuç bölümü oldukça etkili ve iyi bir yaratı. Tabii ki her trajedide olduğu gibi amaçlanan, dönemin sorunlarını, toplumun sorunlarını ve insanın acizliklerini açıklıkla göstermek. Bunun diğer insanlar üzerindeki ve toplumlar üzerindeki dalga dalga yayılan etkilerini ve sonuçlarını göstermek. İnsani değerler açısından güzel mesajlar veriyor.