Lepiskasaclikiz
@Lepiskasaclikiz
Mutlu azınlığa!
25 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Bazen geçmişi özlerim; minik minik, basit şeyleri, en naif olayları hatırlatan bir nostalji duygusu sarar beni. Cumartesi akşamlarını büyük bir özlemle hatırlarım; işte o zaman hissettiğim saflık ve sevgi duygusu, daha güzel bir çocukluk geçiremeyeceğimden emin olmamı sağlar.”
Sayfa 70 - Can yayınlarıKitabı okudu
Lepiskasaclikiz
, 2024 okuma hedefini ekledi.2024 OKUMA HEDEFİ
8/50 kitap - %16 tamamlandı
8 kitap okudu
50 kitap
2.523 sayfa
4 inceleme
2 alıntı
5 günde 1 kitap okumalı.
Okur Takip Önerileri
"bana serseri diyorlar sizinkiler, değil mi? öyledir, geleceği düşünmeyene serseri derler. bana geleceğin ne olduğunu söyleyebilir misin? yarındır, gelecek aydır, gelecek yıldır... geleceği düşünen adamsan, ne yaparsın? yarın için çalışırsın, yani bugünü yaşamaktan vazgeçersin. bugünü yarına feda edersin. yarın bugün olur, yarını da öteki gün için feda edersin. böyle uzar gider bu zincir. öbür günler gelip geçer, sen hâlâ hayali bir yarın için bugünlerini feda edersin. hala beklersin. yeni yeni gelecek günleri. tüm öbür günler art arda bugün olur. sen yine hayatı yaşayamazsın, çünkü geleceğini düşünen bilge bir insansındır. serseri olmak istemezsin. ulan hayatta bundan daha aptalca bir şey var mı?"
arus, ardından bir kova su dökmüştü...'ben de geleyim şubeye' demişti...baret kabul etmemişti...köşeden son kez görmüştü hilda ile arus'un yüzlerini...üç buçuk sene sonra dönüşünde artık bulamamıştı o yüzleri...bu cansız kütleyi ada'daki evle kıyaslamak mümkün değildi...içinde birinin yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyordu...
“Aslında insanlarla yakın olabildiğinde onlara karşı daha az eleştirel olduğunu fark etmişti. Anlaşılan, insanlar o kadar da kötü değildi. En azından bazıları değildi. Ve belki de işin sırrı buydu; doğru insanları bulabilmek, onları ayırt edebilmek ve bulduğunda da kıymetlerini bilebilmek.”
“ Dün gece saatlerce yürüdüm. Yeni bir sokakta kaybolmak istiyor gibiydim. Mutluluk içinde tamamen kaybolmak. Ama kaybolamadığımız, kaybolmayı beceremediğimiz anlar vardır. Her ne kadar sürekli yanlış yönlere sapsak da. Bütün kerterizleri kaybetsek de. Geç olsa da ve yola devam ederken söken şafağın ağırlığını hissetsek de. Ne kadar uğraşsak da kaybolmayı beceremediğimiz, kaybolamadığımız anlar vardır. Ve belki de kaybolabildiğimiz zamana özlem duyarız. Bütün sokakların yeni olduğu zamana.”
