İnsanlar sadece kendi hayatları için kaygılandıkları, kendilerini kolladıkları için yaşar sanırdım, oysa onları yaşatan tek şey sevgiymiş. Seven insan tanrı'nın, tanrı da onun içindedir, çünkü tanrı sevgidir.
Bazen ruhumuz çok daralır her şeyden vazgeçme derecesine gelicek kadar, sonra bir şeyler olur ,ne olduğunu bilmediğim bir şeyler...
Beklemediğin bir umut filizlenir ve sen ona tutundukça sanki sevginle ,ilginle, heyecanınla oda büyür, büyür ve büyüdükçe senide yüceltir.
Koca bir ağaç olur. Tohumu umut ,meyvesi mutluluk olan bir ağaç. Dallarına salıncak kurup, sıcak bir tebessümle hayaller kurduğun bir ağaç...
Bulduğunuz minik umut filizlerine iyi bakın..
Üniversiteden dönüyordum. yolda bir anda nergis kokusu aldım o an hissettiklerimi açıklayabilmem imkansız ama zihnimde canlananlardan hatırladığım o mükemmel anılardan bahsedebilirim sanırım.
İlkokul 3. Sınıfa gidiyordum. okulumuz evimize uzaktı biraz. o yüzden annem komuşumuzun kızı olan arkadaşım olmadan yanlız göndermezdi asla beni. O sabah