Kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor..
Kırık bir umut taşıyorum. Aklım sende kala kala senden gidiyorum.
İçimde bir şeylerin kopmasına neden olan o cümle "Ve senin bakışlarından anlıyordum
ruhunda ufacık da olsa iz bırakmadığımı...
Okur Takip Önerileri
"... ama bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı olabilir ki?"
Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım, mürekkeple yazmışlar; oysa ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım.
Sâdık Hidâyet'in"Yaşam bir zindandır, türlü türlü zindanlar. Ama kimileri zindan duvarına resim çizer ve bununla oyalanırlar. Kimileri kaçmak ister, boşuna ellerini yara bere içinde bırakırlar. Kimileri de yas tutar. Fakat işin aslı, hep kendimizi aldatmalı, hep kendimizi aldatmalıyız. Ama bir zaman gelir, insan kendini aldatmaktan da bıkar..'' dediği yerdeyim.
Sâdık Hidâyet | Üç Damla Kan
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene
aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim.
Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu,
benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Dünyanın düzeleceği var mı yok mu bilinmez ama bir asır geçse de bazı şeyler hiç değişmiyor. Karanlığın Yüreği'ndeki gibi hissediyoruz: "Gördüğüm şeylere karşı, elimden bir şey gelmediği için kendimden nefret ettim, duyulmayan sesimden, delirmeyen aklımdan nefret ettim." Bir tuhaf zamana denk geldik, yaşıyoruz sevgili dost...
"Kelimelerim seni korkutmasın; ölmüş olan biri artık hiçbir şey istemez, sevilmeyi de, kendisine acınmasını da, teselli edilmeyi de istemez"
“Ne içimdeki sokaklara sığabildim,
Ne de dışardaki dünyaya.”
İnsanoğlu güzelliğe böylesine hayran kalabiliyorsa, bu savaş ne, bu birbirlerini yeme, aşağılama, bu akan suya, uçan kuşa, yaprağın üstüne konmuş kelebeğe düşmanlık niye?
İnsanoğlu aptal değilse bile korkunç derecede nankördür. Evet, eşi bulunmaz bir nankör!
Fyodor Dostoyevski / Yeraltından Notlar
