Böyüməyi həvəslə gözləyirdik biz,
Nə biləydik, böyüyər həmdə dərdimiz.
İtən uşaqlığımı qaytarın geri,
Qalmasın,bu gündən də ən kiçik bir iz.
İstəmirəm, çəkmək dünya dərdini,
Qoy çəkim yalnız mən bir gül rəsmini.
Tək dərdimiz oyun və oyuncaq olsun,
Unudaq keçmişin də hər bir sətrini.
Ana laylalarıyla yatan uşaqkən,
İnsan yalanlarıyla yatırıq indi.
Bu necə bir dünyadır, axı, ilahi!
Qardaş-qardaşa belə,güvənmir indi.
İlk dəfə gözlərimə anam baxarkən,
Sandım ki, sevgi duymaq elə bu imiş.
Nə biləydim, ondan başqa baxan göz,
Cəhənnəmə açılan bir qapı imiş.
Kaş ki,uşaqlığıma dönəydim indi,
Vallah,birdə böyümək istəməzdim heç.
Bəlkə də, bilsəydim o keçmiş qədrini,
Uşaqlığı bu qədər axtarmazdım heç.
~Şükürova Rüqəyya