"Çünkü dünyadaki bütün aptallarla tartışamazsın. Önce onların istediği gibi davranıp dikkat etmedikleri zaman da kandırmak daha iyidir."
Sayfa 125
"Neden annemin adını söylüyorlar?" Diye sordum, arkasından tökezlerken.
"Çünkü onu seviyorlar." Dedi Ryz. "Tıpkı bizim gibi."
"Ama onu tanımıyorlar ki," dedim.
"Doğru," Diye onayladı ağabeyim. "Ama tanıdıklarına inanıyorlar ve bazen bu yeterlidir."
Sayfa 45 - artemisKitabı okudu
Geçmişi değiştirmezdi keşkeler. Ancak geçmiş mazi olsa da, geleceğe şekil veriyordu.
Sayfa 429 - YabancıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Arkadaşlarına ihanet etmekte şerefli bir yön yok."
Sayfa 289 - ithakiKitabı okudu
"Zamanın kendisiyle köprüde karşı karşıya gelirseniz, sudan ilk çıkanın hayatta kaldığını öğrendim. Bu yüzden köprüden geçmeyi değil okyanusu aşmayı hedeflemeliydi insan."
Sayfa 9 - EphesusKitabı okudu
"Ne yaptın, anlatır mısın?"
"Sabahları erkenden kalkıp Serginho'nun evinin bahçesine uğruyorum. Bahçe kapısı kilitli değilse çabucak girip bir çiçek alıyorum. Zaten orada o kadar çok çiçek var ki eksikliği fark edilmiyor."
"Olabilir. Ama bu yaptığın doğru değil. Bir daha sakın böyle bir şey yapma. Hırsızlık olmasa da küçük bir 'aşırma' sayılır."
"Hiç de değil, Dona Cecília. Dünya Tanrı'nın değil mi? Dünyadaki her şey Tanrı'nın değil mi? Öyleyse çiçekler de Tanrı'nın..."
Kurduğum mantık karşısında şaşırıp kalmıştı.
"Başka türlü çiçek getiremezdim, öğretmenim. Evimizde çiçek bahçesi yok. Çiçek pahalı bir şey... masanızdaki bardağın sürekli boş kalmasını istemedim."
Zorlukla yutkundu.
Sayfa 76 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Çünkü bir insanı sırf..." dudakları biraz çarpıldı "...sırf mükemmel orantılı bir vücudu, harika elmacık kemikleri ya da parlak saçları var diye sevmemelisin. Bir insanı... ne bileyim... gerçek olduğu için, senin için doğru kişi olduğu için sevmelisin.
Sayfa 236Kitabı okudu
Devedikenini say, bir, iki, üç
Yakında bütün Impler özgür kalacak.
Devedikenini say, dört, beş, altı,
Çıkar silahlarını, taşlarını, sopalarını
Dişbudaklar yeşilden kırmızıya döndü,
Bahar geçti, yaz öldü.
Dakikaları say, saatleri değil,
Çünkü umut minicik bir çiçekle başlayacak.
Sayfa 273 - Yabancı yayıneviKitabı okudu
Ocağın yanındaki koltuğunda kadehimi kaldırdım. "Bazen," dedim ona, "cehaletinle mutlu olmalısın."
Sayfa 201Kitabı okudu
