“Bakınız. Birine yardım ettiğimizde ona yetersizmiş gibi davranırız; yetersiz değilse de bu duruma gelmesine yardım ve yataklık ederiz, ki bu da bir zorbalıktır ya da onun yetersiz olduğunu varsayarız, ki bu da küçümsemektir. İlkinde başkalarının özgürlüğünü kısıtlamış oluruz. Diğerindeyse, farkında olmasak da, yetersiz ya da özgürlüğe layık olmadığını varsaymış oluruz.”