Kün Sezgin Kaymaz

Öncelikle bu güzel eseri okumama vesile olan Serpil KAVAK Hocama sonsuz teşekkür ve şükranlarımı sunarak başlamak istiyorum.
Rüyaların gerçeğe dönüşme aşamasında, hayata dair bir melodrama şahitlik ediyorsunuz. Kâh gülüyor, kâh gözleriniz dolu, dolu oluyor. Yazım dilinde Konya şivesinin tercih edilmesi daha bir farklı kılmış romanı, yazarımız böylece okuma esnasında akıcılığı sağlamış. Her ne kadar zaman, zaman küfürler yer alsa da romanda yöresel şiveyle aralarda kaybolup gidiyor. Sevgisizliğin ve dayağın insan hayatına etkisi ile bir taraftan da karşılığında merhametin ve sevginin her şeyi nasıl değiştirebileceği anlatılmış. Açgözlü Hacı Naci Kalaycı’ nın mezarlığı bile ranta çevirme planları tutmayınca iğrenç tezgâhlarını, mezarlarından edilen ölülerin şaşkınlık ve çaresizliklerine hayretler içerisinde okuyorsunuz. Her geçen gün yeşilliğin biraz daha hoyratça ve acımasızca beton yığını haline getirildiği ülkemizde, korkuyorum bu Hacı Naci Kalaycı gibi alçaklar türerse maazallah gömülecek mezar yeri de bulamayız artık. Kahramanımız Çeto da sadakati, Ömer ile sevgiyi, şerefsiz Şeref ile sevgisizliği ve kabalığı, Hüdai Efendi, Muzaffer Hoca ve Menderes Komiserle vefayı hatırlıyoruz, düzenbaz Aşut’ un ezan sesini sanki hisseder iken cami bahçesindeki fuar alanına döndürdüğü tezgâhından alış veriş yapıyorsunuz. Sizleri unuttuk sanmayın, Hacı Naci Kalaycı yeğeni Samet uşaklık yapan Behnan ve Tahir sizleri de alçaklıklarınızla hatırlayacağız yumruklarımız sıkılı. Yazım diliyle fark yaratan, akıcı ve güzel bir roman olduğunu düşünüyorum iyi okumalar değerli kitap dostları…

Üst metinde, konuşabilen (ama konuştuğunu-ne dediğini- çok az kişinin anladığı) "çok yaşlı" bir köpek, onun sahibi, aç gözlü mal mülk sahipleri gibi temel bazı karakter ve tiplerin olduğu, alt metinde ise mesnevi unsurlarıyla bezeli bir şekilde özelde Ankara'nın, genelde Türkiye'nin dönüşümünün insanların değişimi üzerinden anlatıldığı bir fantastik edebiyat eseridir. Ruhların rahat etmediği mezarlık ve bu ruhların huzur bulmalarına dek olan bitenler eserde yer yer tebessüm ettiren yer yer güldüren bir üslupla verilir. Mezarlık ve orada olan bitenler gibi fantazya unsurları aslında bize çok yabancı değil. Tolkien'in eserlerinden tutun korku gerilim türünün bir çok eserine kadar bir çok kaynakta rastladığımız bu tür mekanlar bize yerli edebiyatımızda Nazlı Eray'ın İmparator Çay Bahçesi'ni hatırlatır. Popüler kültür ile edebiyat arasında ince bir çizgide yürümek gerektiren bu mekanların ve diğer fantastik, gerçekçi, mizahi öğelerin Kün'de ustaca harmanlanmış olduğu söylenebilir. Başka eserlere göndermeleri ıskalamadan okunması gereken bir kitaptır ve salt üst metin yerine daha derinlere ulaşılması icap eder. Tiplerin neleri temsil ettiği, rüya imgelerinin analizi vb derken tartışmalara konu olması gereken bir Sezgin Kaymaz eseri. Üstada saygılarla..

Konya ve Ankara arasında geçen, birbirinden çok farklı karakterlerin ütopik de olsa sanki gerçekmiş gibi sürükleyici bir anlatımla gelişen olayları sıralayan yazar, hikayenin sonuna doğru adı geçen tüm karakterleri bir potada toplayarak konuyu muhteşem şekilde bağlıyor ve sonlandırıyor. Ailesi tarafından kötü muamele gören on yaşında Ömer, evlatsız Hüdai Ağa ile kesişen yolları ve onlara yarenlik eden konuşan Konya'lı şivesiyle köpek Çeto. Mezarlarının yeri parsellenmek amacıyla değiştirilen ölüler , kötü kalpli hacı muhtara namazını türkü ile kıldırırsa ne olur? Çeto sahibine '' azcık çaya ekmek gatıvir, şeker goycenni age? '' gibi tatlı isteklerde bulunsa kahkahalarla güldürmez mi? Sevgi her sorunu çözmeye yeter mi? Her şey gördüğümüz gibi mi yoksa görmediklerimizin , duymadıklarımızın hayatımızdaki etkisi nedir? işte böyle konuları vb. harika okunası ve kendine has bir üslup ile anlatıyor yazarımız Sezgin Kaymaz. Çoğu yerde kahkahalarla güldüm abartmıyorum gerçekten güldüm yani. Bazı yerlerinde hüzünlere sarıldım. Tadından yenmez bir kitap kesinlikle tavsiye ediyorum, asla pişman olmayacaksınız.