Affedin, hatırlayın ve sevin, sizin olan Nastenka’yı.
Uzun zaman okudum bu mektubu; gözlerime yaşlar doldu. Sonunda mektup elimden düştü ve yüzümü kapadım ellerimle.
“Küçükbey! Küçükbey!” diye başladı Matryona.
“Ne var, ihtiyar?”
“Tavandan örümcek ağlarını aldım; şimdi ister evlen, ister misafir çağır, tam vaktidir...”
Kitabın tüm konusunun tüm hissinin toplandığı kısım burasıdır....