Bir kitap okudu
128 syf.
·
Puan vermedi
İz
Acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun
izlerime rastlıyorsun, bıraktıklarıma,
orada o yolda çekmiştim ruhumu patlatan fitili
benden savrulan parçalar kurusa da,
izleri var hala yolun kenarında.İzini sür yolun, acının ormanı büyütür insanı
vakit geniştir, ufuk sandığından daha yakın
acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun,
ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin
hangi sızıyla titrer içinde, hangi sesle
büyük bir aşk, hangi sesle ölür, bileceksin.Ne zamandı bilmiyorum. yaşadıklarından sana
kalan tortu, seni olduğun yere çakan, olduğun
yerde fırtına koparan korku. kendi sarmalında
döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin
kalsan da bir yer için, aslında hep gidiyorsun.Şimdi, acının ormanından geçiyorsun
her şey bir daha kanasa da
ne geçtiğin yola ne sana dokunabilirim ben
geç meleğim, senin de şarkıların olsun
içindeki telleri titreten.
Okur Takip Önerileri
Yay
Derinden sesler geliyor
Durduramaz beni aşkın
Bekle geçinceye kadar
Yayı daha germe
Kıracaksın.
Karanlıkta kımıldayan düşünceyi
Göremez sendeki göz
Örtülere büründüğüm şu anda
Düşmüş senden kumaşlar
Çıplaksın.
Eser serin bir rüzgâr
Sen çok sıcaksın
Koptu senden ellerim, köprü yıkıldı
Seni benim tarafa nasıl alabilirim
Uzaksın.
Behçet NECATİGİL
Merve Altın tekrar paylaştı.
Manasını düşünerek Kur'an okunduğu vakit,kişinin kalbine hayat gelir,kalbinde kuvvet ve genişlik hisseder,mutluluk ve inşirah hasıl olur.O bir vadidedir, insanlar başka bir vadide.
Af
İnsan olmanın en birincil şartı herkesin iyiliğini istemek.Öyle düzmece yada dil ucuyla değil, yürekten ve canını yakanları da dahil ederek üstelik.
2024 okuma hedefini ekledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
5/88 kitap - %6 tamamlandı
5 kitap okudu
88 kitap
1.393 sayfa
0 inceleme
1 alıntı
3 günde 1 kitap okumalı.
Uyanış...
İnsan değişime başladığı anda (ki bunun düşüncesi bile bir başlangıçtır aslında) her şey değişmeye başlıyor.Eski derini yüzüp yeni denizlere dalar gibi.
Merve Altın tekrar paylaştı.
Gözlerin gözlerime değince
Felâketim olurdu ağlardım
Beni sevmiyordun bilirdim
Bir sevdiğin vardı duyardım
Çöp gibi bir oğlan ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felâketim olurdu ağlardım
Attila İlhan