Ayaklarım ağrıyıncaya kadar yürüdüm
Sonunda denize bakan banka oturdum
Sıyırdım ya da sıyrıldım herşeyden biraz
Kolumda saatin tıklamaların da dikkat'im
Kıyı taşları döven dalgalarda kulaklarım
Gözlerim suyun yüzeyin de kabarcıklarda
Baş başa kaldım bir kaç dakika kendimle
Konuşulmadı sustuk dinledik sadece
Düşündükçe düşündük herşeyi biraz
Varılmadı bir sonuca, ama yetti o dakika
Yoruldum,duruldum,vuruldum beynimden
Sözde hayat olan koşuşturmaca içinde
Epey oturdum bankta,gelip geçenler oldu
Sonra da sarıldı dört bir yanım mavilikle
Kafamı kaldırdım Sema da beyaz bulutlar
Yüreğim gibi esen rüzgarla,savruluyorlar
F.Ö