Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Raskolnn
Raskolnn
@Mhmtzgr
İstanbul
İstanbul
65 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Siddharta 'tan Simyacı' ya
Siddharta, hayatın amacını, mutluluğu, benliğini arayan bir brahman oğlu, kitap onun hikayesini anlatıyor. Yazarı Alman olan Herman Hesse.
Okuması kolay, keyifli, akıcı ve etkileyici bir kitap.
Kitabın yazarı Herman Hesse 'nin de diğer kitaplarını okuma isteği uyandırıyor kişide.
Çok beğendiğim Simyacı kitabını andırıyor. Simyacı bir arayış içinde Siddharta da arayış içinde. İki karakterin bu arayış serüveni bazı benzerlikler içeriyor. Bu benzerlikleri okumayan kişiye spoiler olmaması için belirtmemeyi tercih ediyorum. Kişisel gelişim kitapları olarak nitelendiriyorum bu kitapları.
Simyacı' yı beğenen okuyucular muhakkak bu kitabı da beğenecektir.
Kitabı okuyan bazı kişilerde yüksek tesir yapabilecek ender kitaplardan bir tanesi olduğunu düşündüğüm için okunmasını tavsiye ederim.
Bu İncelemeyi dostum Ahmet Can Şener' e atfediyorum...
Cengiz Aytmatov ve üç kitabı üzerine..
Öncelikle bu incelemenin sadece - Gün olur asra bedel - üzerine olmayıp, Cengiz Aytmatovun okuduğum üç kitabı ve Cengiz Aytmatov üzerine olacağı bilgilendirmesini yaparak başlayayım.
~İlk olarak - Gün olur asra bedel-
Kitap, 'Yedigey Cangeldi' nin yakın arkadaşının vefatının ardınan gömülene kadar geçen bir günlük serüvende yaşamına dair
Dehşetül vahşet
Jack london ın ilk eseri benim de okuduğum ilk jack london kitabı. Yazarın Beyaz diş ve Martin Eden romanları daha meşhur ve daha yüksek puanlı vahşetin çağrısına göre.
İlk Beyaz diş romanını okuyup sonra vahşetin çağrısını okuyan biri, yazar tekrara düşmüş diyebilir fakat yazarın önce vahşetin çağrısı kitabını yazdığını gözden kaçırmamak gerek.
Zaten öyle olmasaydı bile tekrara düşmek değilde birbirini tamamlayan hikayeler olarak düşünmek kitaplardan alınan hazzı artıracağını düşünüyorum.
Kısa, 120 sayfalık okunması kolay, okunması gereken bir kitap. İnsanda köpek sahibi olma isteği uyandırıyor. O yüzden değerli bir roman
Son olarak, Vahşetin çağrısı ismi kitabı okumamış birinde kitapla alakalı yanlış intibah uyandırıyor. Kitabı yanlış tarif eden bir isim olduğunu düşünüyorum. Orjinal ismi (the call of the wild) yani "- yabani hayatın çağrısı-" yabani hayatı - Vahşet - diye çevirmek herhalde kolaylarına gelmiş!!
Okur Takip Önerileri
Fedaii
Sloven yazar Vladimir bartolun yarı gerçek yarı kurgusal romanıdır.
Slovenyalı bir yazar nerden esmişte binlerce kilometre uzakta, kendinden yaklaşık bin yıl önce yaşamış Hasan Sabbah hakkında roman yazmış. Anlaması güç, hatta yazarın arkadaşları bile kitabın çevirmeni olduğunu düşünmüşler kitabın yazarı olduğunu arkadaşlarına
Zamanın Kısa Tarihi
Kitabı biraz önce bitirdim.
Dili her ne kadar ağır olmasa da, anlaması bi hayli zor olan bir kitap (kitaplaştırılmış makale de denebilir) , sakin sakin üzerine düşüne düşüne okunması gerekiyor.
Çok değerli bir eser olduğu kuşkusuz fakat çeviri tam bir fecaat. Bu kitabı keşke daha usta eller çevirseydi tek bir yayınevine muhtaç olmasaydık keşke, çevirmen durmadan (gelgelelim, sözgelimi, eşdeyiş) gibi ne üdüğü belirsiz kelimeler kullanarak bir bakıma kitabı boğmuş.
Yani anlayacağınız zaten anlaması zor olan kitaba çevirmende bir güzellik yapalım ki okuyanın zihni iyice yorulsun deyivermiş.
Kitabı çok merak ettiğim için okurken sıkılmama ve yorulmama rağmen bitirdim. Bazı şeyler havada kaldı gibi hissediyorum o konuları araştırmayı düşünüyorum.
Bazılarınız amma abarttın çok da anlaşılır diyebilir saygı duyarım, onlara tavsiyem burada vakit kaybetmesinler direk NASA ya cv lerini yollasınlar şansları bi hayli yüksek...
Vadideki zambak, okuduğum ilk Balzac romanı. Balzac; betimleme yapmayı, uzun tasvirleri, uzun cümleleri seven bir yazar anlaşılan, sevdiği kadar altından kalkmayı biliyor. Okurken cümleleri nasıl sonlandıracak diye merakla okudum bir çok cümlesi üzerine kitap yazılır. Okuma alışkanlığı pek olmayan kişiler bu kitabı okurken zorlanacaktır, ben de okurken pür dikkat anlamak için normal okuma hızımdan daha yavaş okudum ki anlayabileyim, bir şey kaçırmayayım. Güzel bir aşk romanı olarak nitelendirebilirim ama ayrı zamanda hem duygu hem de üslup olarak ağır bir eser.
Balzac da bu eseri çıkardıktan sonra pek beğenilmemesine çok kızmış üzerinde en çok uğraştığım eserim demiş. Vadideki zambak bir çok değerli film ve roman gibi yıllar sonra değeri anlaşılmış.
Baba oğlu Emir ve onların yanında yaşayan hem hizmetçisi olup hem de ikisine arkadaşlık eden Ali ve oğlu Hasan ın hikayesi. Romanın ana ekseni Emir ve Hasan üzerinde ki ilişki, üzerine kurulu.
Baba ve Ali de aynı Hasan ve Emir gibi küçükken arkadaşlık etmişler(tabii ağa çocuğuyla hizmetini yerine getiren kişi ne kadar arkadaş olabilirler çocuk olsalar dahi)
Ali ve oğlu hazar, hazarlar afgan toplumunda ezilen bir topluluk olduğu için herkes tarafından aşağılanıyorlar. Duygusunu dolu dolu hissedeceğiniz
Yer yer kendinizden utanıcağınız
Bu dünyadan tiksineceğiniz
Öldürmek için neler vermezdim diyeceğiniz
Keşkelerle dolu bir kitap...
Semerkant dünyanın güneşe döndüğü en güzel yüzü...
Semerkant okuyucunun gözlerine ve bilincine hitap eden en güzel roman.
Ömer Hayyam, Hasan Sabbah, Sultan Melikşah, Nizamülmülk, Celaleddin, Sultan 2.Abdülhamid bu isimlerin adının geçtiği bir kitabın güzel olmama ihtimali var mı?
Geriye dönüp baktığımda aklımda kalan güzel hislerden birisi Ömer Hayyam ve Hasan Sabbahın bir kervansaray odasında karşılaşmaları sonucu içimde uyanan heyecan aslında her şeyi açıklıyor.
Fahreneit 451 isimli kitap en büyük 4 distopya kitabından biri olarak kabul ediliyor. Kitabın konusu, gelecek yıllarda insanlar kitaplara düşman gözüyle bakıyor bu nedenle itfaiyecilerin işi yangınları söndürmek değil de kitapları yakmak oluyor. Bu arada Fahreneit 451 ismi verilmesinin sebebi kağıdın tutuşma derecesi olmasıimiş. Daha fazla ayrıntıya girmek istemiyorum. Yazarın bu denli özgün, ve zekice olan fikrine bayıldım lakin yazarın dili, betimlemeleri bana biraz ağır ve yapmacık geldi. Yazarın dilinin ana konuya gölge düşürdüğünü romanın etkileyiciliğini yitirtdiğini düşünüyorum. Aslında çok daha fazla etkili olabilecekken bu kelimelerle bu dille daha az etkili olduğunu görüyorum. Güzel bir eser mi? Güzel bir eser. Ama ben daha iyi olmasını beklerdim.
Ah Raif efendi ah, yeise boğdun bizi be.
Romanla ilgili yazacak, söylenecek, hissedilecek, o kadar şey var ki ne yazsak, ne söylesek eksik kalır, işte böyle duygu yoğunluğu bulunan bir eser. Keşke bu kadar popüler olmasaydı dedirtiyor insana.Tabii ki insanların okuması beğenmesi hoş bir şey. Fakat Raif efendinin o saf, masum, naif hayatına bu popülerlik gölge düşürüyor gibi gelmiyor mu size de?
Sabahattin Ali, kalemi çok kuvvetli bu ülkenin yüz akı, gururu olmayı hak edecek kadar değerli bir yazar dünyaca ünlü büyük yazarlarla isminin aynı cümlede geçmesi gerektiğini düşünenlerdenim. Bir kere çok samimi bir dil, çok gerçek hikayeler, insanın kalbine mıhlanan sözler, daha ne olsun?
Kitabın ismiyle müsemma bir karakter Meursault. İnsanlara yabancı olmuş insanlar da bunun farkında o da bunun farkında. Az konuşur genellikle karşındakini dinler. Karşısındakinin kimi zaman beklentisi içinde olduğu tepkiyi verir kimi zaman da karşısındakinin beklediği tepkiyi bildiği halde o tepkiyi vermez. Ve bunu sadece kendisi istediği için yapar çünkü hayatını kendi istediği gibi yaşamak, onun bu hayatta yaptığı en iyi şeydir. İnsanları yargılamadığı gibi kendisinin de insanlar tarafından yargılanmaması gerektiğini düşünür ama hep davranışlarından, konuşmalarından, en çok da konuşmamasından ötürü karşısındaki insan tarafından yargılanır. Peki neden yargılarız biz onu. Her insan kendi hayatını yaşamıyor mu? Her insan yaptıklarından mesul değil mi? Biz yoksa başkalarının hatalarından ötürü de mi yargılanacağımızı düşünüyoruz? Kesinlikle hayır. Biliyoruz gerçeği. Ama başkalarına karışmak, onları yargılamak hoşumuza gidiyor. Bunu bal gibi de biliyoruz. Peki niye bunu bile bile yapıyoruz? Çünkü kendi yaşamımız bize yetmiyor. Çünkü benciliz..
Okurken küçük bir çocukla muhabbet ediyormuş hissine kapılıyor insan. Akıllı ve meraklı aynı zamanda duygusal bir çocuk olan Zeze insanı hem güldürüyor hem ağlatıyor. Bu ikisini bir arada yaşatan eserlere bayılıyorum. Zeze nin o güzel yüreğini kitabı okurken zevkle seyir ettim. Şeker portakalı fidanı ile diyalog kurması ilk başlarda şaşırtıcı gelmişti ama sonra öyle alışmıştım ki diyaloglarına acaba ne zaman tekrar fidancığıyla konuşcak merakıyla bekliyordum. Bi kaç yerde insanı çok derinden yakalıyor, ağlatma derecesine getiriyor insanı Zeze. Gerçekten güzel bir eser.
Bize bu güzel eseri okuma şansını verdiğin için Teşekkürler Jose mauro Vasconcelos
Buram buram samimiyet kokan bir ESER. Kitabı okurken Lennie Smal a duyduğum hissi hayatımda izlediğim hiç bir filmde ve okuduğum kitapta bir başka karaktere karşı hissetmedim. Bu hissi sadece sempati olarak veyahut sevgi olarak ya da acıma duygusu olarak tanımlayamıyorum. Aslında Lennieye karşı duyulan bu hissi tanımlayamıyor, kitabı okuyan insan sadece güzel bir his olduğunu açıklayabiliyor. Bize bu garip hissi yaşatan Steinbeck in ne usta bir kalem olduğunu idrak etmiş oluyoruz. Teşekkürler bu güzel esere katkısı bulunan herkese...
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitabın kapağında bir böcek figürü olması ciddi mana da canımı sıktı Dönüşüm kitabının ruhuna aykırı bir yaklaşımı tüm yayınevlerinin ortaklaşa karar almışcasına yapması insanı düşündürmeden edemiyor. Öyle ki kitapta böcek figürünün olmaması için Franz Kafka nın Kurt Wolf yayınevine bir mektubu dahi bulunuyor.
Dönüşümün içeriğine bakacak olursak, Dönüşüm kitabı insana okurken yanlızlık hissini dibine kadar yaşatıyor, stefan zweig in satranç kitabını okurken hissedilene benzemeyen bir türde yanlızlık. Ailenizin yanında hissedilen yanlızlık... Çaresizlik...
Ve en önemlisi insan doğasının en acımasız gereği olan bencillik duygusunu tüm açıklığıyla gözler önüne seriyor KAFKA... Aylarca bitkisel hayatta kalan birisinin ailesinin o kişiden kurtulmak için ölmesini arzulamaları... İnsanı bu boyuta getiren bencillik daima kanımı dondurmuştur
Öncelikle böyle muhteşem eseri yazdığı için Stefan Zweig a teşekür ederek sözlerime başlamak istiyorum. Haz alarak okudum kitabı, hiç bitmesin arzusunu hissettim kitabın sonlarına doğru, öyle ki kolay kolay hiç bir kitap bu isteği uyandırmaz insanda. ZWEİG yanlızlığı D. B. nin ağzından öyle lezzetli anlatmış ki insanın yanlızlık çekesi, kitaptaki o sivri uçlu masalı, desenli duvar kağıtlı, bir odada hapsolası geliyor. Romanların en çok bu yönünü seviyorum yani yaşamımızda tatmamızın pek mümkün olmadığı yapmamızın olanaksız olduğu başarmamızın imkansız olduğu şeyleri bize yaşarmışcasına yaparmışcasına başarırmışcasına tad vermesini seviyorum. Dünya satranç şampiyonunu yenme hissini bana taddırdığın için sana minnettarım..
Kitap kişisel gelişim romanı kategorisinde incelenebilir. Uzun olmayan dili sade akıcı bir roman okurken keyif veriyor olması gerektiği gibi son derece berrak mesajlar veriyor paulo coelho lafı dolandırmadan afilli cümleler kurma çabasına girişmeyerek romanın rahiyasını yitirmesini engellemiş. Önermeleri çok net ve insan doğasına faydalı önermeler olduğunu düşünüyorum okuyan insanın içini karartmasının aksine yaşama sıkı sıkıya tutunmasını sağlıyor. Bir romandan daha ne beklenebilir ki?
