Senelerden beri hiç kimseye bir tek kelime söylemedim. Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir?
Beni seviyor! Ona sarılan kollar benim şu kollarımdı, onun dudaklarını öpen, benim şu dudaklarımdı. O bana ait. Evet! sen bana aitsin Lotte, sonsuza dek bana aitsin.
Ey alacakaranlık gecenin yıldızı, ne güzel parıldıyorsun orada, batıda; ışıklı başını bulutların arasından yükseltiyor, tepeler boyunca geziniyorsun tüm görkeminle. Neyi arıyor gözlerin çayırlarda?
Ah, Bu boşluk! Göğsümdeki bu korkunç boşluk! Yalnızca bir kez, yalnızca bir kez yüreğime bastırabilsem onu. - Bu boşluğun doldurulabileceğini düşünüyorum çoğu zaman.
Yüreğim, sanki bir katilin eli gırtlağıma sarılmışçasına vahşi çırpınmalarla duyularımı rahatlatmaya çalışsa da, bu çaba, içimdeki kargaşayı çoğaltmaktan başka hiçbir şeye yaramıyor Wilhelm, çoğu kez dünyada olup olmadığımı bile bilemiyorum!