Bana sultanların yetki ve nimetlerini böyle gölgeyle değil, tam ve aydınlık verin ki ben de size adaletin meyvelerini tam sunayım. Benimle kimsenin yürüyemeyeceği yere kadar yürüyün ki size geri dönme ayıbını yaşatmayacak ufuklar açayım.
Seven, işin başlangıcında sevilenin dostlarına dost, düşmanlarına düşman iken, sevgi kemale erdiğinde kıskançlık yüzünden durum tersine dönüyor, onun dostlarına düşman, düşmanlarına dost oluyordu.
Kişinin gönülde kendisi olmak sevginin başlangıcı, sevgilide kendisi olmak ise sonu olmalıydı. Birincisi hamlık ikincisi olgunluk ve pişmeydi çünkü. Kişi sevgiyle varlığını, ama aşk ile hakikatini tanıyordu. Çünkü aşk kendisinden geçip sevgilideki gerçekliğe ulaşmanın adıydı.
"Nazarımızı içe çevirdikçe, dışımızda olan biteni net görebilme kabiliyetimiz , bakışlarımızı dışa çevirdikçe içimizde olup bitmeyene kör oluşumuzla neticelendi."