Bu gece Neslican Tay'ın ölüm haberini duydum..Herhangi bir tanışıklığımız yoktu sosyal medyadan da çok fazla takip etmiyordum,ama göğsüme kocaman bir yumru oturdu gittiğini öğrendiğimde.
Ilk olarak Ted X videosuyla tanımıştım onu bu gecr bir daha açıp izledim o videoyu.Orada yaşama dört elle sarılmış güçlü mü güçlü gencecik bir kadın vardı ve de videonun sonlarına doğru bir cümle paylaştı "Yıldızınızı bulmak için karanlığı beklemeyin."
O yıldızını bulmuştu,insanlara umut olmak...Oldu da,dimdik durdu ve de savaştı.Dediği gibi mücadelesi çok güzeldi.
Ve yine bugün youtube'da ardından da burada bu paylasımınızı gördüm,sizin yıldızınız da bu ne mutlu siz de bulmuşsunuz.Hem de öyle güzel ki o kitapların gittigi yeri görünce nasıl mutlu hissettiğimi anlatamam.Ne mutlu böyle güzel bir amac edinip onu gerçekleştirmeye baslayan size..
Eğer bir sosyal medya fenomeni olsaydım her yerden paylaşırdım hesabınizı ama değilim hatta sosyal medyadan kacınirım elimden geldiğince.Su an için yapabildigim abone olmak vs.
Ama bu da gayet yeterli bence.Bu yorumu yazma amacım da bu,yaptığınız şeyin güzelliğini gorüp bundan mutlu olan,mutluluğunuzu paylasan hic tanımadığınız yabancılar var.Ileride kamyon kamyon kitaplar da taşıyacaksınız inanıyorum ben.Bu dünya sadece kendimiz için yaşamak için değil,tutabildiğimiz kadar el tutmamiz lazım.
Güzel amacınız icin teşekkürler