Adorno ile birlikte Frakfurt Okulu’nun önemli temsilcilerinden biri olan Max Horkheimer’in yazdığı pragmatizm ve pozitivizm eleştirisi üzerine kurduğu bir kitaptır. İnsan aklının, bireyin dönüşümünü ve doğa karşısındaki konumu ve düşüncesi oldukça zihin açıcıdır. Doğanın içerisinde ve doğadan ayrı – pramidin üstünde- bir bakışıın eleştirisi yapılmaktadır. Aslında modern bireyin düşünce biçimine yönelik önemli tespitler bulunmaktadır. Bu açıdan özellikle Sanayi sonrası akıl ile pragmatizm arasındaki bütünleşmenin yansıması. Rasyonalite edilmiş kapitalist bir akıl yaşamın tüm kılcal damarlarına işlemektedir. Bir sonraki adımın faydası bütünselliği, derinliği yok etmekte gündelik yaşamı ele geçirmekte, insanı disipilinize etmekte ve mekanik hale getirmektedir. Faşizmin kanalları da açılmaktadır.
Kitap bir bütün olarak akıl, birey, doğa-insan üzerine düşündürtmektedir. Özellikle 3. Ve 4 .bölüm olan “Doğanın Başkaldırması” ve “Bireyin Yükselişi ve Düşüşü” bölümlerinde yanınızda kalem de bulunmasını tavsiye ederim. Not alınacak birçok cümle bulunmaktadır.
